1. Czym jest feminizm indywidualistyczny (ifeminism)?
Feminizm indywidualistyczny, zwany też ifeminizmem, popiera równe prawa mężczyzn i kobiet, jako jednostek względem prawa. Podstawą feminizmu indywidualistycznego jest to, iż każda ludzka istota (obojętnie czy mężczyzna czy kobieta) ma moralne i prawne prawa co do własnego ciała jak i swej własności. Czasami nazywany jest on też feminizmem libertariańskim.
2. Czym są owe prawa?
Prawa te chronią jednostkę oraz jej własność w sposób pokojowy, na przykład prawo przeciw gwałtowi. Prawo niesprawiedliwe to takie które narusza wolność pokojowo nastawionych jednostek, na przykład prawo przeciwko seksowi uprawianemu przez ludzi dorosłych, za obopólną zgodą
3. Dlaczego feminizm? Czy nie wystarczy tylko indywidualizm?
Bycie feministką oznacza pewna formę specjalizacji. W walce o prawa jednostki, pewni ludzie skupiają się na niesprawiedliwości względem kobieta, tak jak inni robią to względem gejów czy dzieci.
4. Czasami nierówność w pracy jest korzystna dla kobiet, jako zapisy w prawie. Czy ifeminizm jest również przeciwko temu?
Oczywiści. Równość oznacza żadnych przywilejów ani żadnego ucisku. Oprócz tego, iż prawa te przynoszą niewielkie korzyści dla kobiet, to w dodatku traktują je jak dzieci, albo jakieś słabsze istoty które potrzebują pomocy w staniu się równym.
5. Czy rząd nie próbuje pomóc kobietom?
Rządy przez wieki były największymi gwałcicielami praw kobiet. W XVII i XIX wieku rząd w Ameryce zakazał kobietom kontrolowania swych podstawowych praw, a przede wszystkim prawa do kontrolowania własnego ciała (ustawa o kontroli urodzin) jak i kontrolowania własnej własności (żony nie miały prawa do własnych zarobków). W wieku XX rządy wzmacniały pewien rodzaj wrogości w społeczeństwie poprzez politykę faworyzacji kobiet względem mężczyzn w miejscach zatrudnienia (akcje afirmacyjne). Czy to poprzez przywileje, czy poprzez ucisk, rządy są niechętne by uszanować pełne i równe prawa indywidualnych kobiet.
6. Sprzeciw wobec polityki przywilejów oraz stanowcza obrona prawa własności kojarzone są z konserwatyzmem. Czy feminizm indywidualistyczny nie jest tylko feminizmem konserwatywnym?
Wielu konserwatystom jest nie po drodze z ifeminizmem i jego obronom radykalnych swobód obywatelskich. Dla przykładu, ifeminizm walczy o dekryminalizacje prostytucji i pornografii. Feminizm indywidualistyczny nie rozróżnia wolności osobistej od wolności ekonomicznej. Każda jednostka ma prawo do dysponowania swoim ciałem jak i swą własności w taki sposób, na jaki ma ochotę, byleby robiła to w sposób pokojowy i nie zagrażała innym jednostkom.
7. W takim razie feminizm indywidualistyczny popiera prawo do aborcji?
Jest to sprawa kontrowersyjna wśród feministek indywidualistycznych. Większość opinii jest proaborcyjnych (pro-choice). Jest jednak mniejszość, która sprzeciwia się aborcji. Wierzą oni, iż prawa rozbijającego się płodu są takie same jak prawa noworodka czy dorosłego człowieka.
8. To brzmi jak nowa forma feminizmu. Skąd ona się wzięła?
Ifeminizm cieszy się sporym powodzenie dziś, ale jego korzenie sięgają XIX wieku i rozwijającego się ruchu antyniewolniczego. W opracowywaniu równych praw również dla niewolników, kobiety w ruchu abolicyjnym zaczęły zadawać pytanie: „dlaczego my nie możemy żądać takich praw?” Kiedy te kobiety zaczęły czytać i pisać o swoich sprawach, narodził się feminizm indywidualistyczny (jako ruch w Ameryce).
