Falukorv już nigdy nie będzie taka sama to podtytuł znanego szwedzkiego filmu dla dorosłych, który swego czasu Expressen reklamował hasłem: Trzeba go zobaczyć. Zacznijmy od tego, iż w Szwecji legalne jest oglądanie, kupowanie i produkowanie pornografii. Nie ma też ograniczeń wiekowych co do oglądania pornografii. Legalne jest choćby przedstawianie aktów seksualnych ze zwierzętami. Legalna jest również pornograficzna manga z gatunku lolikon, czyli gatunku mangi przedstawiającego niedojrzałe dziewczynki. Nielegalna jest pornografia przedstawiająca rażącą przemoc wobec ludzi i zwierząt, ale karze podlega tylko osoba, która pokazuje takie obrazy. Ta, która ogląda, już karze nie podlega. W przypadku pornografii dziecięcej jest zakaz zarówno dla autorów, rozpowszechniających, jak i oglądających. W Szwecji boom pornograficzny nastąpił w latach 60 tych. w tej chwili jest to coś zupełnie normalnego dla typowego Szweda. Uruchomiona w 2007 roku strona z filmami pornograficznymi Pornhub co roku publikuje „Przegląd roku”. Jest to podsumowanie danych statystycznych z minionego roku wg, którego Szwecja w 2022 roku plasowała się na 19 miejscu wśród krajów, które najczęściej odwiedzają serwis. Tym samym Szwedzi należą do największych „konsumentów” pornografii na świecie. W 2018 roku SVT Nyheter we współpracy z instytucją opiniotwórczą przeprowadziła ankietę na temat pornografii. Spośród 1020 ankietowanych 15% stwierdziło, iż pornografia miała pozytywny wpływ na ich życie seksualne, a dla 7%, miała negatywny wpływ. Większość negatywnych opinii pochodzi od kobiet. W Szwecji na fali feminizmu bardzo popularne stało się femiporno, w którym rzekomo kobieta nie jest pokazana jako instrument z cyckami i waginą. Co interesujące w kioskach ciężko jest znaleźć prasę pornograficzną. Jest to spowodowany tym, iż cały przemysł pornograficzny opiera się dzisiaj na internecie. Szwecja ma bardzo bogatą filmografię pornograficzną. Niektóre filmy uznane są za kultowe . Fäbojäntan – jest to film nakręcony w 1978 roku. Kręcono go w Skattungbyn w Dalarna. Reżyser to Joseph W. Sarano, amerykański reżyser, który pracował zarówno w USA, jak i w Szwecji. Film miał premierę w Godtemplarlokalen Stackmora w Orsa (Dalarna), a następnie w pornograficznym kinie Felix w Sztokholmie. Akcja filmu dzieje się w czasie przesilenia letniego w Dalarna. Bohaterkami są cztery kobiety i magiczna trąbka, której dźwięk doprowadza kobiety do miłosnego szału. Trąbka jest symbolem wikingowskiego rogu, w który niegdyś dmuchała arcykapłanka, gdy wikingowie wracali do domów. Jest to film fabularny z dialogami i normalną akcją, która się przeplata scenami seksu, a wszystko w pięknej, wiejskiej scenerii wioski w Dalarna. Film bardzo często kojarzony jest z kiełbasą falukorv, której używa jedna z bohaterek filmu. Oprócz Fäbojäntan są jeszcze dwa kultowe szwedzkie filmy pornograficzne. Kärleksön to film z 1977 roku, którego reżyserem jest również Joseph W. Sarano. Bohaterką jest nastolatka Katrin, która mieszka na jednej z wysp archipelagu sztokholmskiego. Dziewczyna lubi, siedząc na drzewie, podglądać mieszkańców wyspy. Kärleksvirveln to również film z 1977 roku nakręcony przez rumuńskiego reżysera Andrew Whyte. Jest to jeden ze szwedzkich filmów, których oryginał zaginął. Bohaterem filmu jest szef szajki, a jednym z jego ludzi jest…ginekolog. Reżyser filmu to Andrei Feher, pracujący pod pseudonimami, który w Rumunii był znanym reżyserem i operatorem w latach 50 tych i 60 tych w Rumunii. Andrei był autorem zdjęć z nagrodzonego w Cannes filmu Darclée. Niestety z powodów politycznych musiał uciec z Rumunii. Wylądował w Szwecji i został reżyserem filmów porno. Hemmafruarnas hemliga sexliv, czyli Sekretne Życie Seksualne Gospodyń Domowych. Film został nakręcony w 1981 roku przez Larsa Pedersen i opowiada o fotografie robiącym zdjęcia porno. Nie kultowe, ale kontrowersyjne ze względu na krytykę opinii publicznej za finansowanie z państwowych pieniędzy przez Szwedzki Instytut Filmowy są Dirty Diaries z 2009 roku. Jest to zbiór krótkich filmów porno nakręconych komórką przez feministyczną reżyser Mię Engberg. Wiele osób uznało wykorzystanie publicznych pieniędzy do finansowania pornografii za obraźliwe. Beatrice Fredriksson, autorka bloga Anti-feministisk Initiative oskarżyła SFI o hipokryzję. Engberg odpowiedziała, iż to tylko…500 000 koron. Za to przemysł pornograficzny zarabia na ciałach kobiet, a tak naprawdę nie należą im się żadne pieniądze. Szefowa Szwedzkiego Instytutu Filmowego powiedziała, iż w Dirty Diaries wszyscy mają ukończone 18 lat i nikt nic nie robił wbrew własnej woli. Wszystko to sprawia, iż projekt Engberg różni się od zwykłego porno i jest ambitnym projektem, zarówno pod względem formy, jak i treści. Dirty Diaries przedstawia kobiecą seksualność z nowej perspektywy. Czy tak jest faktycznie? Źródła: https://www.svt.se/nyheter/inrikes/svenska-man-gillar-porr-mer-an-kvinnor https://www.svt.se/nyheter/inrikes/varldens-storsta-porrsajts-statistik-visar-detta-sex-soker-svenskarna-pa https://fanatiskfilm.blogspot.com/2013/04/recension-fabodjantan-1978.html https://www.thelocal.se/20090901/21814/ The 2022 Year in Review
