Już od dziesięciu lat jestem żoną Romana, a moją teściową, Zofię Stanisławową, szczerze szanuję i choćby kocham. Jest dobra, troskliwa, zawsze gotowa pomóc z dziećmi lub poczęstować nas swoimi słynnymi pierogami. Ale do jednego jej nawyku nigdy nie mogłam się przyzwyczaić – wiecznie zostawia łyżkę w misce z sałatką! I nie tylko zostawia, ale wręcz […]
