Dystrofie rogówki mogą dotyczyć jednego oka lub obojga oczu – w miarę rozwoju powodują stopniową utratę przezroczystości rogówki. Lekarze okuliści mówią o kilkudziesięciu rodzajach dystrofii rogówki. Sprawdź, jakie objawy poza światłowstrętem, pogorszeniem widzenia, i łzawieniem mogą być oznaką rozwoju dystrofii rogówki. Przekonaj się, na czym polega leczenie tego typu chorób okulistycznych.
Niepokojące objawy dystrofii rogówki
Jakie objawy dystrofii rogówki powinny być dla Ciebie sygnałem alarmowym? W konsekwencji odkładania się nieprawidłowych złogów w różnych warstwach rogówki możesz zaobserwować u siebie szereg uciążliwych dolegliwości, takich jak np.:
- spadek ostrości widzenia,
- częste łzawienie,
- zamglone widzenie,
- ból oczu,
- światłowstręt,
- uczucie ciała obcego w oku.
U osób, u których rozwinęła się dystrofia Fuchsa, występuje niewyraźne/mętne widzenie, wahania widzenia. Charakterystyczne jest pogorszenie widzenia w godzinach porannych i jego poprawa o późniejszych porach dnia. Innym, możliwym symptomem są nieadekwatne reakcje na światło. Warto dodać, iż ten rodzaj dystrofii jest częściej diagnozowany u kobiet, niż u mężczyzn.
W przypadku dystrofii Cogana u Pacjentów może pojawić się samoistny ból gałki ocznej, silne łzawienie, wrażenie obecności ciała obcego pod powieką, podrażnienie oczu. Ma ona charakter idiopatyczny lub wrodzony. Do nietypowych objawów zespołu Cogana (nieokulistycznych) zaliczamy: nagłe pogorszenie słuchu, szumy uszne i zawroty głowy. jeżeli obserwujesz u siebie powyższe objawy, nie czekaj i zgłoś się do lekarza okulisty, zanim patologiczne zmiany w rogówce się pogłębią!
Warto mieć świadomość, iż niektóre typy dystrofii rogówki rozwijają się bezobjawowo, ich progresja jest powolna.
Jak wygląda diagnostyka dystrofii rogówki?
Proces diagnostyczny dystrofii rogówki składa się ze:
- szczegółowego wywiadu medycznego,
- badania w lampie szczelinowej,
- badania histopatologicznego.
Inne wykorzystywane narzędzia diagnostyczne, które dostarczają lekarzowi przydatnych klinicznie informacji, to m.in.:
- ultrabiomikroskopia z ultradźwiękami o dużych częstotliwościach,
- optyczna koherentna tomografia (OCT),
- mikroskopia konfokalna, obrazuje wszystkie warstwy rogówki.
Różnicowanie ułatwia też pomiar grubości rogówki. o ile rogówka jest grubsza,i może to sygnalizować dystrofię rogówki Fuchsa. Natomiast ścieńczenie rogówki może być oznaką dystrofii plamkowatej rogówki.
Jak wyleczyć dystrofię rogówki?
Istnieje kilka metod leczenia dystrofii rogówki, ich wybór zależy od typu choroby i stopnia zaawansowania zmian. Czasami wystarczy leczenie zachowawcze. Ulgę w dolegliwościach mogą przynieść Pacjentowi nawilżające kropli do oczu, leki o działaniu przeciwzapalnym, lekki hiperosmotyczne, czy też specjalne soczewki kontaktowe w postaci opatrunku, które chronią oraz stabilizują nabłonek. Soczewki są stosowane zwłaszcza u Pacjentów ze stwierdzoną dystrofią Cogana.
Dobre efekty leczenia daje fotokeratektomia fototerapeutyczna (phototherapeutic keratectomy) z użyciem lasera excimerowego. PTK to bezpieczny i szybki zabieg laserowy, przeprowadzany w miejscowym znieczuleniu. Niekiedy ostatnią deską ratunku jest przeszczep rogówki, czyli tzw. keratoplastyka. Procedura ta polega na usunięciu uszkodzonej części rogówki Pacjenta i zastąpieniu jej zdrową tkanką od dawcy. Jak podkreślają specjaliści, ryzyko odrzucenia jest niewielkie, a choćby jeżeli do niego dojdzie, można przeprowadzić ponowną keratoplastykę.
Źródła:
[15.03.2024]
https://www.przegladokulistyczny.pl/wspczesne_metody
Artykuł partnerski
