Gdy zastanawiamy się nad pierwszymi wspomnieniami z naszego dzieciństwa i nad tym, ile mieliśmy wtedy lat, na myśl przychodzą fragmentaryczne i wyizolowane epizody i wydarzenia. Normalne jest, iż nie pamiętamy niczego z pierwszych lat życia z powodu tzw. amnezji dziecięcej. Tworzenie wspomnień autobiograficznych jest ściśle związane z poczuciem jaźni, które pojawia się pod koniec drugiego roku życia. To właśnie dlatego liczne badania nad wspomnieniami autobiograficznymi dorosłych przyniosły bardzo ograniczone wyniki w odniesieniu do wydarzeń sprzed ukończenia pięciu lat. Spośród wspomnień wcześniejszych niż jedenasty rok życia, mniej niż 1% pochodziło sprzed trzeciego roku życia. Jest to prawdą dla pamięci jawnej i autobiograficznej, ale istnieją inne rodzaje pamięci, które działają jeszcze przed narodzinami: pamięci utajone.
