Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda w porządku — randki, wyjazdy na weekendy, codzienne rytuały, czasem wspólne mieszkanie. Jednak gdzieś pod powierzchnią pojawia się pytanie: czy naprawdę łączy nas coś więcej? Zdarza się, iż czasem trwamy w relacji nie dlatego, iż czujemy głęboką więź czy prawdziwą satysfakcję, ale dlatego, iż nie chcemy być sami, albo boimy się pójść dalej. Samotność potrafi być trudna, ale jeszcze trudniejsze bywa życie u boku kogoś, kto do nas nie pasuje… albo kogoś, kogo nie kochamy. Dlaczego tak się dzieje?
STRACH JEST TWOJĄ MOTYWACJĄ
Strach to potężna siła. Może wpływać choćby na tak ważne decyzje, jak wybór partnera życiowego. Strach przed odrzuceniem, samotnością, byciem niekochanym – to wszystko może sprawić, iż zostajesz w relacji, która Cię nie uszczęśliwia. Tym, co powstrzymuje Cię przed rozstaniem, jest myśl, iż randkowanie to udręka, albo, iż już nikogo nie znajdziesz, albo co gorsza – nie trafisz na kogoś lepszego.
– Strach przed zakończeniem związku jest naturalną reakcją emocjonalną, która może wynikać z wielu czynników, takich jak lęk przed osamotnieniem, niepewność przyszłości, obawa przed utratą bliskości, czy też niskie poczucie własnej wartości. Może to być również związane z utratą poczucia bezpieczeństwa, zarówno emocjonalnego, jak i ekonomicznego. Myślę, iż ważne w takiej sytuacji jest budowanie poczucia sprawczości, co wpływa na zwiększenie poczucia własnej wartości, podejmowanie decyzji i bezpośrednio na działanie – tłumaczy ekspertka SEXEDPL.
Zdarza się, iż trwamy w relacji, bo boimy się samotności lub niepewności. Jednak bycie w związku tylko dlatego, iż „nie jest źle” to nie to samo co bycie naprawdę szczęśliwym. Czasem warto się zatrzymać i zadać sobie pytanie: czy ta relacja mnie rozwija, daje wsparcie i bliskość, czy po prostu trwa z przyzwyczajenia?
ZOSTAJESZ, BO TO „LEPSZE, NIŻ NIC”
Czasem nam się wydaje, iż bycie z kimkolwiek jest lepsze niż samotność. Gdy partner_ka nie sprawia większych problemów i nie ma rażących wad, uznajemy to za sukces. Ale fakt, iż „mogło być gorzej”, nie oznacza, iż jest dobrze – a już na pewno nie, iż warto się na to godzić.
CZUJESZ PRESJĘ, ŻE POWINNAŚ_EŚ BYĆ W ZWIĄZKU
Często działamy zgodnie z „harmonogramem”: związek, ślub przed trzydziestką, dziecko. W takim układzie łatwo pomylić chęć dopasowania się do społecznych oczekiwań z prawdziwym pragnieniem bycia z kimś. Zamiast prawdziwej bliskości pojawia się kompromis z samym sobą.
Ale co jeżeli to nie są nasze własne marzenia? Co jeżeli to tylko echo cudzych wyborów, do których próbujemy się dopasować? Gdy główną motywacją do bycia w związku staje się porównywanie się z innymi, spełnianie cudzych oczekiwań albo poczucie, iż „już czas” — łatwo pogubić się we własnych potrzebach. Zamiast budować bliskość, zaczynamy odgrywać rolę.
SZUKASZ IDEAŁU
Wiele osób tkwi w relacjach, które nie dają im zadowolenia, ale są też osoby, które nieustannie szukają ideału, który nie istnieje. Wierzą, iż pewnego dnia pojawi się „ta jedyna” albo „ten jedyny”, doskonale dopasowany, bez wad, spełniający każdą potrzebę. Ale taka osoba istnieje tylko w naszej wyobraźni. Ciągłe gonienie za niedoścignionym ideałem może sprawić, iż nigdy nie pozwolimy sobie naprawdę kogoś poznać. Może warto zadać sobie pytanie: co tak naprawdę jest dla mnie ważne? Jakie wartości są dla mnie kluczowe? Bo prawda jest taka, iż każdy człowiek niesie ze sobą niedoskonałości — i to właśnie w tej niedoskonałości może kryć się prawdziwa bliskość.
– Idealny_a partner_ka to często bardziej fantazja, niż realna osoba — a pogoń za tą wizją może sprawiać, iż nie zauważamy wartościowych ludzi wokół nas. Prawdziwa bliskość nie polega na znalezieniu kogoś „bez skazy”, ale na budowaniu relacji z kimś, kto może być niedoskonały. Akceptacja różnic może pomóc otworzyć drogę do zbudowania głębszej więzi – dodaje ekspertka.
CIĄGLE KOŃCZYSZ ZWIĄZKI
A jeżeli wciąż kończysz związki, zanim na dobre się zaczną? jeżeli z początku się angażujesz, a potem stopniowo wycofujesz, analizując partnera pod lupą i szukając pretekstu do odejścia — może warto przyjrzeć się własnym wzorcom zachowań. Skupianie się na niedoskonałościach partnera czy szukanie wymówek to często forma obrony — sposób na zachowanie bezpiecznego dystansu.
CO MOŻESZ ZROBIĆ?
Czasem trwamy w relacji nie dlatego, iż czujemy miłość, ale dlatego, iż boimy się pustki po drugiej stronie łóżka, samotności, albo nie mamy odwagi zawalczyć o siebie. Jednak z czasem bycie w takiej relacji może zabrać Ci radość, energię i wiarę w to, iż można kochać naprawdę i głęboko.
- Nie ignoruj czerwonych flag w imię stabilizacji.
- Zatrzymaj się i zadaj sobie szczere pytania: Czy jestem w tym związku z miłości, czy z lęku? Czy czuję się sobą przy tej osobie?
- Nie bój się samotności – czasem to właśnie ona daje przestrzeń na to, by naprawdę poznać siebie i stworzyć coś wartościowego w przyszłości.
- Zdefiniuj swoje wartości i potrzeby – nie szukaj partnera_ki idealnego, ale takiego_takiej, z którym_ą Twoje „ważne sprawy” się zgadzają.
