Kompleks męczennika to termin, który niekiedy pojawia się w naszych rozmowach. zwykle odnosi się do osoby, która zachowuje się jak ofiara. Jednak to niejedyne znaczenie tego sformułowania. Zastanawiasz się, co dokładnie kryje się pod tym pojęciem i czy przypadkiem nie dotyczy ono również i ciebie?
Czym jest kompleks męczennika?
Osoba z kompleksem męczennika poświęca swoje potrzeby, bagatelizuje wyznaczone cele, po to, by zadowolić innych. Kompleks ten dotyczy osób, które stawiają się w roli ofiary, przyjmują na siebie ból i cierpienie. Osoba z kompleksem męczennika może „służyć” innym, kosztem własnego dobra. Zdarza się, iż szuka pochwał, nagród za swoje ofiarne zachowanie. Kompleks męczennika może ujawnić się w relacjach rodzinnych, przyjacielskich jak i zawodowych.
Cechy osoby z kompleksem męczennika
Osoby z kompleksem męczennika:
- poświęcają własne potrzeby na rzecz potrzeb innych
- mają problem z wyznaczaniem granic i stanowczym mówieniem „nie”
- nieustannie pracują w nadgodzinach, dają się pracodawcy „wykorzystywać”.
Skąd bierze się kompleks męczennika?
Kompleks męczennika może wiązać się z określonymi typami ludzi, okolicznościami, a choćby zawodami. Osoby, które pracują w zawodach wymagających opieki nad innymi lub w opiece zdrowotnej narażone są na zachowania, które mogą doprowadzić do wypalenia zawodowego. Opieka nad dorosłym lub dzieckiem z poważnymi problemami zdrowotnymi może sprawić, iż rodzice lub opiekunowie rozwiną w sobie cechy męczennika.
Kompleks męczennika może rozwinąć się również u osoby, która pracuje z domu. To właśnie ten rodzaj pracy „ułatwia” siedzenie w nadgodzinach i zaciera granicę między życiem zawodowym a prywatnym.
Wpływ kompleksu męczennika na nasze życie
Osoba z kompleksem męczennika nieustanie poświęca swoje potrzeby na rzecz potrzeb innych. To niezdrowe postępowanie może negatywnie odbijać się na zdrowiu psychicznym. Zdarza się, iż prowadzi do: trudności z koncentracją, braku kreatywności, uczucia stresu i frustracji, poczucia bezradności.
Jak pokonać kompleks męczennika?
- Wyraź swoje potrzeby – jeżeli nie otrzymujesz wsparcia od bliskich ci osób, najwyższa pora o nie poprosić. Nikt nie potrafi czytać w twoich myślach, czytanie między wierszami również nie należy do najłatwiejszych. Choć początkowo głośne wyrażanie swoich potrzeb może być bardzo trudne, nie poddawaj się, daj sobie czas.
- Ustal granice – kiedy zaczniesz wyrażać swoje potrzeby, możesz obawiać się odrzucenia. Będziesz zastanawiała się, czy nie zostaniesz sama. Bez obaw. Ważne jednak, by cały proces przebiegał stopniowo. W pierwszej kolejności zacznij od wyznaczenia drobnych, mało znaczących zmian i granic. Z czasem powiększaj swoje oczekiwania.
- Pozwól wybrać – kiedy zaczniesz wyznaczać granice, zrozumiesz i dostrzeżesz, iż ktoś z twoich bliskich, przyjaciół, znajomych interesuje się wyłącznie tym, co możesz dla niego zrobić. Przygotuj się na to, iż niektórzy mogą nie być zainteresowani twoimi uczuciami i potrzebami. To bolesne, ale możliwe.
