Czy to wszystko twoja zasługa, babciu? – zapytała Julia, patrząc na portret

— To ty to wszystko wymyśliłaś, babciu? — zapytała Ola, wpatrując się w portret.

Po kłótni z mężem Ola nie zmrużyła oka całą noc. Czuła, iż coś w ich związku jest nie tak, ale gdy wieczorem wrócił do domu i oświadczył, iż kocha inną, nie była na to gotowa. Wyszedł, a ona długo szlochała, użalając się nad sobą.

Raz chciała go odzyskać. Ale odzyskać znaczyło wybaczyć zdradę. A Ola nie była pewna, czy po tym wszystkim jeszcze mu uwierzy.

Raz pragnęła zemsty — żeby i on cierpiał. Ale miłość nie znika tak od razu, choćby po zdradzie. Postanowiła więc odłożyć tę myśl na później i skupić się na tym, jak żyć dalej.

Tuż wOdtąd, ilekroć spoglądała na babciną fotografię, miała wrażenie, iż ta wciąż knuje coś w tle, ale tym razem Ola tylko się uśmiechała i mówiła: „Dziękuję, babciu, za ten niezwykły prezent”.