Nieheteroseksualność obejmuje takie orientacje jak aseksualność, biseksualność, homoseksualność i panseksualność i inne, które nie są zgodne z pociągiem wyłącznie do płci alternatywnej. Osoba heteroseksualna nie może zatem być nieheteroseksualna, może za to być nieheteronormatywna! Nieheteronormatywne są bowiem np. związki, które nie pasują do tradycyjnych heteroseksualnych, monogamicznych form, takie jak związki poliamoryczne, czy związki różnopłciowe osób transpłciowych.
Nieheteronormatywność i nieheteroseksualność: różnice
Nieheteronormatywność to szerszy termin, który obejmuje nietradycyjne tożsamości płciowe, orientacje seksualne i struktury społeczne, natomiast termin nieheteroseksualność odnosi się w szczególności do nieheteroseksualnych orientacji seksualnych. Nieheteronormatywność kwestionuje normy społeczne związane zarówno z płcią, jak i seksualnością, podczas gdy nieheteroseksualność dotyczy wyłącznie nie bycia osobą heteroseksualną. Nieheteroseksualność nie obejmuje zatem relacji niemonogamicznych.
Rozróżnienie między nieheteroseksualnością i nieheteronormatywnością jest istotne dla kierowania dyskusjami na temat orientacji seksualnej, tożsamości i norm płciowych. Oto zestawienie różnic między tymi dwoma terminami – nieheteronormatywność odnosi się do wszystkiego, co nie jest zgodne z heteronormatywnością, normą społeczną, która zakłada i promuje heteroseksualność jako domyślną lub normalną orientację seksualną. Norma ta zwykle podtrzymuje tradycyjne role płciowe i binarną tożsamość płciową. Nieheteroseksualność to zaś orientacje seksualne, które nie są heteroseksualne. Innymi słowy, opisuje osoby, które pociągają osoby tej samej płci, różnych płci lub które nie pasują do kategorii heteroseksualnej.
