Cypryjskie hafty nici przeszłości w górach Troodos

W sercu gór Troodos, gdzie czas płynie wolniej, a życie wciąż toczy się w rytmie natury, przetrwała sztuka, która od wieków opowiada historię Cypru. Cypryjskie hafty, zwane lefkaritika, to nie tylko piękne wzory na lnianych tkaninach, ale także symbol tradycji, dumy i nieustannej pracy rąk kobiet, które wciąż kultywują to rzemiosło.

Haft lefkaryjski, pochodzący z niewielkiej wioski Lefkara, to prawdziwe dzieło sztuki. Charakteryzuje się precyzyjnymi, geometrycznymi wzorami, które na pierwszy rzut oka przypominają koronkę. Tradycja mówi, iż haft ten powstał pod wpływem renesansowych wzorów weneckich, przywiezionych na wyspę przez kupców i podróżników. Jednak Cypryjczycy nadali mu swój unikalny charakter, czyniąc z niego symbol swojej kultury.

Lefkaritika zdobyły międzynarodową sławę, a jedna z legend mówi, iż sam Leonardo da Vinci odwiedził Lefkarę i kupił tam obrus, który później podarował katedrze w Mediolanie. Dziś te hafty są chronione jako dziedzictwo niematerialne UNESCO, ale ich popularność nie zawsze przekłada się na liczby. Tradycja ta, mimo swojego piękna, powoli zanika.

Spacerując po Lefkarze lub innych wioskach Troodos, takich jak Omodos czy Kakopetria, można spotkać starsze kobiety, które w cieniu kamiennych domów pochylają się nad ramkami do haftu. Ich dłonie z wprawą i precyzją przeplatają nici, tworząc wzory, które są jak opowieści – o miłości, codziennym życiu i cypryjskiej przyrodzie. Każdy element wzoru ma swoje znaczenie: motywy kwiatowe symbolizują życie, liście oliwne – pokój, a geometryczne linie – harmonię.

Niestety, młodsze pokolenia coraz rzadziej interesują się tym rzemiosłem. Wielu młodych Cypryjczyków opuszcza wsie w poszukiwaniu pracy w miastach, a tradycyjne haftowanie wydaje się zbyt czasochłonne i mało opłacalne w porównaniu do nowoczesnych zajęć. Jednak ci, którzy pozostają, starają się chronić tę sztukę – prowadzą warsztaty, otwierają małe galerie i zachęcają turystów do poznania historii lefkaritika.

Cypryjskie hafty to więcej niż ozdoba – to historia przekazywana z pokolenia na pokolenie, zapisana w każdym precyzyjnym ściegu. To ślad po przeszłości, który wciąż można odnaleźć wśród górskich wiosek Troodos. Warto, odwiedzając ten region, zatrzymać się na chwilę, zajrzeć do warsztatów hafciarskich i docenić trud oraz piękno tej zapomnianej sztuki. Bo gdy znikną nici, znikną także opowieści, które łączą nas z dawnymi czasami.