Czas czytania: 18 minutOstatnia aktualizacja 22 godziny by Magdalena Paryż od wieków uważany jest za jedno z najpiękniejszych miast na świecie. To tutaj rodziły się idee, które zmieniały Europę, a niepowtarzalna atmosfera miasta sprawiała, iż artyści, pisarze i podróżnicy zakochiwali się w nim bez pamięci. Stolica Francji zachwyca swoją różnorodnością – od majestatycznych zabytków po romantyczne zaułki, od wielkich bulwarów po kameralne kawiarnie. Co zobaczyć w Paryżu w weekend? Zwiedzanie Paryża to podróż w czasie i przestrzeni, gdzie historia splata się z nowoczesnością, a każda dzielnica opowiada własną historię. Zwiedzanie Paryża – fakty, ciekawostki i historia Wieża Eiffla Wieża Eiffla to najsłynniejsza atrakcja turystyczna Paryża i jeden z najbardziej rozpoznawalnych obiektów na świecie. Jej historia rozpoczęła się w 1887 roku, kiedy Gustave Eiffel, francuski inżynier specjalizujący się w konstrukcjach metalowych, wygrał konkurs na budowę wieży z okazji Wystawy Światowej zorganizowanej w Paryżu w 1889 roku. Monument miał upamiętnić setną rocznicę Rewolucji Francuskiej i pokazać możliwości nowoczesnej inżynierii. Kiedy rozpoczęto prace, w prasie paryskiej rozgorzała dyskusja. Wielu artystów i intelektualistów, w tym Guy de Maupassant, uważało projekt za potworny i niepasujący do harmonii miasta. Maupassant miał choćby zwyczaj jadać obiad w restauracji na wieży, ponieważ był to jedyny punkt w Paryżu, z którego jej nie widział. Czas pokazał jednak, iż krytycy się mylili – konstrukcja stała się ikoną, której nie sposób sobie odmówić. Wieża mierzy 324 metry, a do jej budowy wykorzystano ponad 18 tysięcy metalowych elementów połączonych 2,5 milionami nitów. Początkowo zakładano, iż będzie stała jedynie 20 lat i zostanie rozebrana. Dzięki zastosowaniom telegraficznym i naukowym ocalała i dziś jest symbolem francuskiej nowoczesności. Rocznie odwiedza ją około 7 milionów turystów, co czyni ją jedną z najczęściej zwiedzanych atrakcji na świecie. Ciekawostką jest, iż wieża „rośnie” latem – przy wysokich temperaturach stal rozszerza się i konstrukcja może podnieść się choćby o 15 centymetrów. Nocą rozświetla ją ponad 20 tysięcy żarówek, które sprawiają, iż panorama Paryża nabiera bajkowego charakteru. Z tarasów widokowych roztacza się niepowtarzalny widok na miasto, który zmienia się w zależności od pory dnia i roku. Zobacz także: Gdzie zjeść w Paryżu? Tylko sprawdzone miejsca Luwr, Musée du Louvre Luwr to prawdziwa świątynia sztuki i kultury. Jego początki sięgają końca XII wieku, kiedy król Filip August postanowił wznieść w tym miejscu twierdzę chroniącą Paryż przed najazdami. Z czasem obiekt stał się rezydencją królewską, a następnie pałacem pełnym przepychu. W 1793 roku, w czasie Rewolucji Francuskiej, przekształcono go w muzeum publiczne dostępne dla wszystkich obywatela. w tej chwili w zbiorach Luwru znajduje się ponad 35 tysięcy eksponatów – od starożytnych rzeźb egipskich i greckich, przez islamskie miniatury, aż po dzieła renesansowych mistrzów. Najsłynniejszym obrazem pozostaje Mona Lisa Leonarda da Vinci. Tłumy turystów przyciąga jej tajemniczy uśmiech, choć obraz jest stosunkowo niewielkich rozmiarów. Kolejnymi dziełami, które warto zobaczyć, są Wenus z Milo, Nike z Samotraki czy monumentalne malowidła Jacques’a-Louisa Davida. Sam budynek muzeum to arcydzieło architektury. Jego najbardziej rozpoznawalnym elementem jest szklana piramida zaprojektowana przez Ieoh Ming Peia, która początkowo budziła kontrowersje, a dziś jest jednym z symboli miasta. Codziennie odwiedzają go tysiące osób, a spacer po wszystkich salach mógłby zająć choćby kilka tygodni. Dla wielu osób Luwr jest nie tylko muzeum, ale wręcz obowiązkowym punktem kulturowym podczas wizyty w Paryżu. Ciekawostką jest, iż w zbiorach Luwru znajdują się także prace polskich artystów, a w XIX wieku muzeum było miejscem edukacji dla wielu malarzy z naszego kraju. Dziś odwiedzający mogą korzystać z multimedialnych przewodników i aplikacji, które ułatwiają poznawanie jego skarbów. Avenue des Champs-Élysées Pola Elizejskie to serce elegancji i prestiżu Paryża. Ta reprezentacyjna aleja powstała w XVII wieku z inicjatywy królowej Marii Medycejskiej, która zleciła przekształcenie terenów bagiennych w monumentalną promenadę. Swoją nazwę zawdzięcza mitologicznym Elizjum, krainie szczęśliwości, co doskonale oddaje jej charakter. Aleja ma prawie dwa kilometry długości i prowadzi od Placu Zgody aż po Łuk Triumfalny. Spacerując nią, można podziwiać eleganckie budynki, kina, teatry i restauracje. To tutaj mieszczą się butiki największych światowych marek, które przyciągają miłośników luksusowych zakupów. Champs-Élysées stały się symbolem paryskiej mody, stylu i życia towarzyskiego. Ważnym elementem historii alei są wydarzenia polityczne i kulturalne. To tutaj w 1944 roku odbyła się defilada zwycięstwa po wyzwoleniu Paryża. Co roku w lipcu to właśnie Pola Elizejskie stają się metą prestiżowego wyścigu Tour de France. Podczas świąt Bożego Narodzenia ulica rozświetla się tysiącami lampek, tworząc niezwykłą atmosferę, która przyciąga turystów z całego świata. Ciekawostką jest, iż Champs-Élysées uważane są za „najdroższą ulicę Europy” pod względem czynszów i wartości nieruchomości. Każdego dnia przewijają się przez nią tysiące ludzi – zarówno turystów, jak i paryżan, którzy traktują ją jako naturalne centrum miasta. To miejsce, które łączy w sobie historię, nowoczesność i pulsującą energię stolicy Francji. Musée d’Orsay Muzeum Orsay to wyjątkowe miejsce, które wyróżnia się nie tylko kolekcją dzieł sztuki, ale także samym budynkiem. Powstało w dawnym dworcu kolejowym Gare d’Orsay, wybudowanym na Wystawę Światową w 1900 roku. Z czasem obiekt przestał spełniać swoje funkcje i groziło mu wyburzenie. Na szczęście w latach 80. XX wieku podjęto decyzję o przekształceniu go w muzeum sztuki, które gwałtownie stało się jednym z najważniejszych w Europie. Zbiory obejmują okres od 1848 do 1914 roku, a więc czas niezwykle burzliwy i bogaty artystycznie. To właśnie tutaj znajduje się największa kolekcja impresjonistów i postimpresjonistów na świecie. Odwiedzający mogą podziwiać obrazy Moneta, Renoira, Degasa, Cézanne’a czy van Gogha. Każda sala prowadzi przez kolejne etapy rozwoju sztuki, pokazując jej związek z przemianami społecznymi i kulturowymi. Charakterystycznym elementem budynku jest ogromny zegar, który przypomina o przeszłości dworca i stał się jednym z symboli muzeum. Sama przestrzeń wystawiennicza została zaprojektowana tak, aby zachować industrialny charakter obiektu, co nadaje jej niepowtarzalny klimat. Muzeum Orsay to miejsce, gdzie historia techniki łączy się ze sztuką najwyższej klasy. Ciekawostką jest, iż muzeum było plenerem filmowym dla wielu produkcji, a jego wnętrza pojawiały się m.in. w filmach o sztuce i historii Francji. Dziś Orsay to obowiązkowy punkt dla wszystkich miłośnika malarstwa, który pragnie zrozumieć, jak narodził się nowoczesny świat sztuki. Palais Garnier – Opéra National de Paris Opera Garnier to jeden z najbardziej okazałych budynków XIX-wiecznego Paryża, który do dziś zachwyca bogactwem detali i monumentalnym stylem. Została wzniesiona na polecenie Napoleona III w ramach wielkiego planu przebudowy miasta autorstwa barona Haussmanna. Jej architekt, Charles Garnier, stworzył dzieło będące kwintesencją neobaroku – pełne przepychu, złoconych ornamentów i marmurowych kolumn. Otwarcie Opery Garnier w 1875 roku było wydarzeniem, które przyciągnęło arystokrację i elitę Paryża. Główna sala, mieszcząca prawie dwa tysiące osób, zdumiewa do dziś harmonią barw, aksamitnymi fotelami i wielkim żyrandolem o wadze siedmiu ton. Wnętrze zdobi także słynne malowidło na suficie autorstwa Marca Chagalla, dodane w latach 60. XX wieku. Opera zyskała także literacką sławę dzięki powieści Gastona Leroux „Upiór w operze”, której akcja rozgrywa się właśnie w tym budynku. Dziś Palais Garnier jest siedzibą baletu narodowego i miejscem wyjątkowych koncertów, ale również atrakcją turystyczną dostępną do zwiedzania. Każdego roku setki tysięcy osób spacerują po monumentalnych korytarzach i schodach, aby poczuć atmosferę Paryża czasów Belle Époque. To nie tylko opera – to pomnik paryskiej sztuki, luksusu i elegancji. Katedra Notre-Dame, Cathédrale Notre-Dame de Paris Katedra Notre-Dame od wieków stanowi serce duchowe Paryża. Jej budowę rozpoczęto w 1163 roku z inicjatywy biskupa Maurice’a de Sully, a zakończono dopiero w połowie XIV wieku. Wzniesiona w stylu gotyckim, od początku imponowała skalą, bogactwem rzeźb i przepięknymi witrażami. Jej dwie wieże oraz słynna rozeta stały się symbolem średniowiecznego Paryża. Notre-Dame była świadkiem wielu ważnych wydarzeń historycznych. W 1431 roku koronował się tu Henryk VI, król Anglii, a w 1804 roku Napoleon Bonaparte ogłosił się cesarzem Francuzów. To tutaj odbywały się najważniejsze uroczystości państwowe i religijne. W 2019 roku katedra przeżyła tragedię – pożar strawił dach i iglicę, co wywołało falę smutku na całym świecie. Od tego czasu realizowane są intensywne prace odbudowy, a ponowne otwarcie zaplanowano na rok 2024, by uczcić igrzyska olimpijskie w Paryżu. Symbol wiary, historii i sztuki odzyskuje powoli dawną świetność. Ciekawostką jest fakt, iż popularność katedra zawdzięcza także literaturze. Powieść Victora Hugo „Katedra Marii Panny w Paryżu” z 1831 roku ocaliła świątynię przed zniszczeniem i przyczyniła się do jej renowacji. Dzięki temu dziś możemy przez cały czas podziwiać jedno z najważniejszych dzieł gotyckiej architektury na świecie. Plac Zgody, Place de la Concorde Plac Zgody to największy i jeden z najbardziej historycznych placów Paryża. Został zaprojektowany w XVIII wieku na cześć króla Ludwika XV i miał stanowić reprezentacyjne wejście do miasta. W czasie Rewolucji Francuskiej zmienił się jednak w miejsce grozy – to właśnie tutaj ustawiono gilotynę, na której stracono tysiące osób, w tym króla Ludwika XVI i królową Marię Antoninę. Dziś w centrum placu stoi egipski obelisk z Luksoru, darowany Francji w XIX wieku przez władcę Egiptu. Monument liczy ponad trzy tysiące lat i pierwotnie zdobił świątynię w Karnaku. Otaczają go imponujące fontanny i klasycystyczne budynki, które podkreślają rangę miejsca. Plac Zgody pełni też funkcję przestrzeni ceremonialnej – to tędy przechodzą najważniejsze defilady wojskowe i procesje państwowe. Choć historia placu jest dramatyczna, dziś stanowi on spokojne miejsce spacerów i punkt wyjścia do zwiedzania najważniejszych bulwarów i ogrodów miasta. To miejsce, w którym przeszłość miesza się z nowoczesnością i gdzie można poczuć wagę wydarzeń, jakie ukształtowały Francję. Łuk Triumfalny, Arc de Triomphe Łuk Triumfalny to monumentalna budowla powstała na polecenie Napoleona Bonaparte po zwycięstwie pod Austerlitz w 1805 roku. Budowę rozpoczęto dwa lata później, ale ze względu na burzliwe losy Francji ukończono ją dopiero w 1836 roku. Monument wznosi się na wysokość 50 metrów i jest ozdobiony reliefami przedstawiającymi sceny bitewne i bohaterów armii francuskiej. Pod Łukiem znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza, przy którym od 1923 roku płonie wieczny ogień. To miejsce pamięci narodowej, gdzie Francuzi czczą ofiary wojen i gdzie realizowane są uroczystości państwowe, m.in. 11 listopada – w rocznicę zakończenia I wojny światowej. Na szczyt Łuku prowadzi 284 stopnie, a z jego tarasu roztacza się wspaniała panorama Paryża. Widać stąd Pola Elizejskie, Wieżę Eiffla, La Défense i całą sieć gwiaździście rozchodzących się ulic. To jedno z najlepszych miejsc widokowych w stolicy Francji. Ciekawostką jest, iż przez pewien czas Napoleon nigdy nie zobaczył ukończonego Łuku Triumfalnego – zmarł na wygnaniu na Wyspie Świętej Heleny. Jego prochy, sprowadzone w 1840 roku, przeszły jednak pod Łukiem w drodze do Panteonu, co nadało temu miejscu symboliczne znaczenie. Hôtel de la Marine Hôtel de la Marine to jeden z najbardziej eleganckich pałaców przy Place de la Concorde. Powstał w XVIII wieku jako siedziba Gwardii Królewskiej, a następnie stał się siedzibą ministerstwa marynarki. Przez stulecia odgrywał istotną rolę w polityce i administracji francuskiej. To tutaj w 1789 roku, w czasie Rewolucji Francuskiej, podpisano Deklarację Praw Człowieka i Obywatela – dokument, który zmienił oblicze nowoczesnej Europy. Wnętrza pałacu zachowały bogaty wystrój epoki rokokowej i klasycyzmu, a odrestaurowane apartamenty pozwalają dziś poczuć atmosferę XVIII-wiecznego życia arystokracji. Dziś Hôtel de la Marine pełni funkcję muzeum, w którym można podziwiać kolekcje sztuki użytkowej, mebli i tkanin. To także miejsce organizacji wystaw i wydarzeń kulturalnych. Jego otwarcie dla zwiedzających w 2021 roku sprawiło, iż plac Zgody zyskał nową atrakcję turystyczną. Każdy, kto interesuje się historią Francji, powinien odwiedzić to miejsce, aby zrozumieć, jak wielką rolę odgrywała marynarka w dziejach państwa. Ogrody Tuileries, Jardin des Tuileries Ogrody Tuileries to prawdziwa oaza zieleni w samym sercu Paryża. Zostały założone w XVI wieku przez Katarzynę Medycejską jako część kompleksu pałacowego Tuileries. W XVII wieku przekształcono je w ogrody w stylu francuskim według projektu André Le Nôtre’a, nadwornego ogrodnika Ludwika XIV, twórcy Wersalu. Symetria alejek, eleganckie fontanny i klasyczne rzeźby sprawiają, iż do dziś są one jednym z najpiękniejszych przykładów francuskiej sztuki ogrodowej. W XIX wieku Tuileries stały się miejscem spotkań artystów i intelektualistów, a także ulubionym miejscem spacerów paryżan. Dziś pełnią rolę przestrzeni rekreacyjnej, gdzie można odpocząć na leżakach ustawionych wokół fontann czy podziwiać dzieła sztuki w otwartej przestrzeni. Ogrody są również miejscem licznych wystaw, festiwali i wydarzeń kulturalnych, które przyciągają zarówno mieszkańców, jak i turystów. Ciekawostką jest, iż w czasie Komuny Paryskiej w 1871 roku pałac Tuileries został spalony, a dziś z dawnego kompleksu pozostał tylko ogród. Spacerując jego alejkami, można poczuć ducha przeszłości i zrozumieć, jak ogromną rolę odgrywały ogrody w życiu codziennym i ceremoniale Francji. Rejsy po Sekwanie Rejsy po Sekwanie to jeden z najpiękniejszych sposobów poznania Paryża. Rzeka przepływa przez centrum miasta,...