Co warto zobaczyć w stolicy Saksoni. Drezno 20 atrakcji

polskapogodzinach.pl 7 godzin temu

Jeśli szukacie fajnego kierunku na weekendowy wypad za granicę, to nie musicie wsiadać w samolot lub spędzać całego dnia za kółkiem. Zaledwie 100 km od polskiej granicy leży Drezno – stolica Saksonii, prawdziwa barokowa perełka z arcyciekawą historią i imponującą architekturą.

Nie dziwią więc licznie odwiedzający miasto polscy turyści, których spotykaliśmy zarówno przy popularnych zabytkach i atrakcjach Drezna, jak i w mniej uczęszczanych częściach miasta. Trochę choćby pozazdrościliśmy mieszkańcom Dolnego Śląska, którym dojazd do stolicy Saksoni zajmuje mniej czasu niż podróż na Podlasie czy Podkarpacie, a choćby do Warszawy.

Widok zza Łaby.

Wspólna polsko-saksońska historia

Poza bliskością geograficzną zainteresowanie Saksonią i Dreznem wynika również ze wspólnej historii. W latach 1697 – 1763, August II Mocny i August III Sas z dynastii Wettynów byli elekcyjnymi królami Polski. Przez kilka dekad oba kraje łączyła unia personalna, można więc w Dreźnie wytropić sporo nawiązań do Polski.

Ocena okresu saksońskiego w polskiej historiografii wypada zwykle negatywnie. Czasy te uchodzą za okres konfliktów wewnętrznych, upadku znaczenia kraju na arenie międzynarodowej oraz marazmu gospodarczego. Wtedy właśnie wokół Polski wyrosły dwie nowe potęgi – Królestwo Prus i carska Rosja, które w kolejnych dziesięcioleciach wymazały Polskę z mapy Europy.

Georgentor – renesansowa brama zamkowa z XVI wieku.

Ciekawe było zestawić to z naszym wrażeniem, iż rządy Augusta II Mocnego dla samego Drezna zdają się być podobnym momentem w historii, co panowanie Zygmunta I Starego dla Krakowa – rozkwit architektoniczny, spore projekty, wspaniały mecenat i trwały ślad kulturowy widoczny do dziś. Hasło ,,August der Starke” przewija się w historii większości najważniejszych zabytków historycznej części Drezna.

Pomnik Fryderyka I Augusta. W tle Sächsisches Ständehaus.

Drezno – jak feniks z popiołu

Nim przejdziemy do atrakcji Drezna, trzeba wspomnieć, iż spacerując po Dreźnie i podziwiając piękne budowle, łatwo zapomnieć o skali zniszczeń, jakich miasto doznało podczas II wojny światowej.

W dniach 13-15 lutego 1945 roku lotnictwo alianckie zrzuciło na miasto prawie 4 000 ton bomb, niszcząc około 39 km2 miasta. To, co dziś oglądamy, to często kompletnie nowe budynki, rekonstrukcje lub w dużym stopniu odbudowane zabytki. Skala i dokładność drezdeńskiego projektu robi wrażenie- jest to największy taki projekt w Europie, który na myśl przywodzi odbudowę Starego Miasta w Warszawie. W niektórych miejscach prace realizowane są do dziś.

Opera (Semperoper) na Placu Teatralnym (Theaterplatz).

Drezno atrakcje – Altstadt czyli Stare Miasto

Spacer po Dreźnie polecamy zacząć od Altstadt, czyli starego miasta, w obrębie którego znajdziecie większość turystycznych atrakcji Drezna. Zlokalizowane są bardzo blisko siebie, więc nie trzeba specjalnie kombinować z logistyką.

1. Zamek Rezydencyjny w Dreźnie (Residenzschloss)

Zamek Rezydencyjny w Dreźnie to najważniejsza siedziba Wettynów- elektorów i królów Saksonii (tu disclaimer- będziemy używać tych tytułów naprzemiennie, choć pisząc o różnych okresach, wypadałoby używać innej nomenklatury). Na miejscu obecnej budowli w średniowieczu stał niewielki zamek, jednak dopiero po przeniesieniu w XV wieku rządów do Drezna nastąpiła jego szybka rozbudowa. W kolejnych stuleciach największy wpływ na obecny wygląd miała barokowa przebudowa z XVIII wieku (zasługa Augusta II Mocnego) oraz neorenesansowa na przełomie XIX i XX wieku. Zamek bardzo ucierpiał w czasie II wojny światowej i dopiero w 2004 roku, po długiej odbudowie, udostępniony został ponownie zwiedzającym.

Katedra i Zamek Rezydencyjny.

1.1 Historyczne Zielone Sklepienie (Gruenes Gewoelbe)

Historyczne Zielone Sklepienie, perełka Zamku Rezydencyjnego, to jedna z najwspanialszych galerii sztuki w Europie. Początkowo był to skarbiec elektorów saksońskich, założony w 1721 roku przez Augusta II Mocnego, a z czasem wyjątkowa prezentacja największych saskich precjozów. Musimy przyznać, iż miejsce zrobiło na nas ogromne wrażenie, a sporo już europejskich muzeów widzieliśmy. Niestety nie można robić zdjęć, więc musicie nam uwierzyć na słowo :).

Zielone Sklepienie to przemyślana wystawa najcenniejszych elektorskich skarbów, które eksponuje się w specjalnie zaprojektowanych pod to komnatach. Podziw utrzymuje się od pierwszej sali, w której pokazywane są przepiękne wyroby z bursztynu, przez kolejne mniejsze i większe pomieszczenia ze srebrami, kością słoniową, strusimi jajami, diamentami. Same pomieszczenia to architektonicznie perełki, nadające odpowiedniej oprawy kolekcji Wettynów – zaprojektowano je tak, żeby podziw odwiedzających nad kolekcją rósł wraz z każdym pomieszczeniem.

Ważne: Zwiedzanie Historycznego Zielonego Sklepienia wymaga zakupienia dodatkowego biletu, ale zdecydowanie warto.

1.2. Nowe Zielone Sklepienie i sale zamkowe

Wystawy umieszone na wyższych piętrach zamku zachwycają tylko trochę mniej niż te prezentowane w Historycznym Zielonym Sklepieniu. W Nowym Zielonym Sklepienie eksponowane są kolejne dzieła sztuki- od srebra po porcelanę. W przeciwieństwie do Historycznego Zielonego Sklepienia nie tworzą one starannej kompozycji w ramach danego pomieszczenia, za to pokazywane są bardziej ,,muzealnie”, w gablotach. I choć może brzmieć to mniej ciekawie, to dzięki temu możemy przyjrzeć się im z bliska.

Ogromne wrażenie zrobiła na nas kolekcja zbroi paradnych, które zakładali władcy Saksonii, członkowie rodzin i panny młode na wydaniu. Wszystko to, by podkreślić status i bogactwo rodu.

Koniecznie zajrzyjcie też do Komnaty Tureckiej, gdzie podziwiać można wspaniałą kolekcję broni i zbroi. Wśród zamkowych pomieszczeń zobaczycie też salę tronową, w której audiencje odbywali Wettynowie.

1.4 Wieża widokowa

Pamiętajcie, iż w cenie biletu jest wejście na zamkową wieżę – Hausmannsturm. Do pokonania jest sporo schodów, ale widok rekompensuje wysiłek- ze szczytu wieży można podziwiać panoramę na dziedziniec zamkowy, katedrę, operę i wiele innych zabytków.

Z wieży zamkowej widać między innymi Theaterplatz i Semperoper.

2. Zwinger w Dreźnie

Zwinger to prawdopodobnie najsłynniejsza budowla Drezna, zdobiąca większość okładek przewodników i pamiątek z miasta. Podczas naszego pobytu cały dziedziniec był rozkopany, a elewacje odświeżane, mimo tego bez problemu dostrzegliśmy kunszt architektoniczny tego późnobarokowego założenia architektonicznego. Zwinger wybudowano w I połowie XVIII wieku na polecenie Augusta II Mocnego, który, zafascynowany Wersalem Ludwika IV, zapragnął mieć swój własny. Wybrał obszar będący kiedyś międzymurzem – stąd nazwa kompleksu, od słowa ,,zwischen” (pomiędzy [murami]).

Co ciekawe, ambitny i rozrzutny August II Mocny, pozostawił sobie możliwość dalszej rozbudowy kompleksu Zwinger w stronę Łaby, dlatego dziedziniec od strony rzeki pozostał otwarty. Jednak nieudana próba zdobycia cesarskiej korony i przegrane w XVIII wieku wojny uniemożliwiły zrealizowanie planu rozbudowy Zwinger. W XIX wieku na zarezerwowanym pod ten cel terenie powstała monumentalna Opera Sempera (Semperoper) oraz Plac Teatralny (Theaterplatz). Z kolei sam Zwinger zamknięty został z tej strony przez neoklasyczne skrzydło zwane Galerią Semper (Sempergalerie), mieszczącą dziś Galerię Wielkich Mistrzów.

Kompleks Zwinger podzielić można na część:

  • zewnętrzną, która obejmuje tarasy oraz dziedziniec
  • wnętrza, skrywające obrazy, sztukę i zabytkowe przedmioty naukowe.

Część zewnętrzną można zwiedzać za darmo od 6 rano do 20:00 lub 21:00 – zależnie od pory roku- wejścia szukajcie pomiędzy Zwingerem a Operą Sempera. Spacerując po tarasach, warto zwrócić uwagę na wyjątkowe porcelanowy karylion, grający co kwadrans.

Fontanna „Kąpiel nimf”.

Z kolei wnętrza pawilonów i galerii Zwinger kryją niezwykle cenne eksponaty muzealne i dzieła sztuki podzielone na osobno biletowane:

  • Galeria Starych Mistrzów (Alte Meister Gemaeldegalerie)
  • Kolekcja Porcelany (Porzellansammlung)
  • Kolekcja przedmiotów naukowych (Mathematisch-Physikalischer Salon)
  • Zwinger Xperience [czasowo zamknięte]

Lista obrazów w Galerii Starych Mistrzów jest długa, ale za dumę i ozdobę kolekcji uważa się obraz Rafaela – ,,Madonnę Sykstyńską”. Warto też poszukać słynnej ,,Czekoladziarki” pędzla Liotarda, ,,Dziewczyny czytającej list” Vermeera czy pejzaży Canaletta, który spędził 12 lat w Dreźnie, uwieczniając miejsca mijane dziś przez setki turystów. Ciekawie było też podejrzeć pracę konserwatorów dzieł sztuki – co za mrówcza praca!

Madonna Sykstyńska.

Choć ,,kolekcja porcelany” z pozoru nie brzmi jak najciekawsza atrakcja, ta drezdeńska jest wyjątkowa – wszak słynny ośrodek porcelany w Miśni działał właśnie na rzecz dworu Wettynów, a był jednym z najznamienitszych w Europie. W Zwinger prezentowane są niesamowite porcelanowe wyroby – imponująca menażeria z figurkami zwierząt prawdziwych rozmiarów, bezbłędnie udające ,,chińszyznę” naczynia czy delikatne bukiety… z porcelany.

Galerii Starych Mistrzów.

Ile czasu poświęcić na zwiedzanie Zwinger? Część zewnętrzną można spokojnie obejść w godzinę, ale jeżeli interesują Was muzealne wnętrza, zarezerwujcie co najmniej kilka godzin, a choćby cały dzień. Na tarasy polecamy udać się wczesnym rankiem – potem możecie nie przebić się przez tłumy.

Widok z górnwego tarasu na zamek i porcelanowe dzwoneczki zegara.

3. Tarasy Brühla

Tarasy widokowe ciągną się wzdłuż Łaby, wybudowane w miejscu dawnych drezdeńskich fortyfikacji. Reprezentacyjne wejście na tarasy znajduje się na Placu Zamkowym (Schlossplatz), a sama promenada, pełna ławeczek, małej architektury, zieleni i kawiarni to ulubiona trasa spacerowa turystów (w sezonie może być tloczno). Z bliska przyjrzycie się cennym drezdeńskim zabytkom, np. Akademii Sztuk Pięknych i Albertinum. Z tarasów roztacza się też doskonała panorama na zabudowania Neustadt, czyli Nowego Miasta.

Schody na Tarasy Bruhla.

Tarasy kończą się pięknym parkiem Brühlscher Garten, gdzie można zrobić miłą przerwę wśród zieleni i kwiatów. Co ciekawe, park stoi w miejscu dawnego bastionu, którego kształt doskonale widać w Mapach Google.

Akademia Sztuk Pięknych.

A jeżeli interesuje Was temat fortyfikacji – zajrzycie do multimedialnej atrakcji Festung Dresden. Wejście znajdziecie właśnie od strony Brühlscher Garten.

Akademia Sztuk Pięknych. W tle wieża Kościoła Marii Panny.
Park na końcu Tarasów Bruhla.

4. Albertinum w Dreźnie

Albertinum znajduje się w sąsiedztwie tarasów, w budynku po dawnej zbrojowni z XVI wieku. To miejsce obowiązkowe dla miłośników malarstwa, od romantyzmu po współczesność. Prac znanych artystów jest tam pod dostatkiem, ale prawdziwą gratkę stanowi kolekcja obrazów Caspara Davida Friedricha, niemieckiego prekursora romantyzmu w malarstwie.

5. Orszak książęcy – Fuerstenzug

Ten imponujący korowód władców, stworzony na długiej ścianie kompleksu zamkowego, ufundowano w latach 70-tych XIX wieku aby uczcić 800-lecie rządów dynastii Wettynów.

Oryginale dzieło wykonano pod koniec XIX wieku metodą sgraffito, ale ze względu na nietrwałość tej formy malarskiej, popularne już wtedy malowidło przeniesiono na początku XX wieku na porcelanowe kafelki, wyprodukowane przez fabrykę w Miśni. Na podstawie oryginalnych rysunków pomalowano przeszło 20 000 kafelków, a cały korowód liczy niemal 102 metry długości. Nie tylko liczby, ale również dbałość o szczegóły robi wrażenie- postacie władców i zwykłych ludzi, odwzorowanie strojów i broni z epoki, przedstawienie koni.

I choć mogłoby się zdawać, iż dzieło złożone z ponad 20 tysięcy ceramicznych płytek nie ma szans w konfrontacji z alianckim nalotem bombowym, o dziwo, drezdeński orszak adekwatnie nie ucierpiał w czasie II wojny światowej. Od tego czasu jest to miejsce tym bardziej istotne, traktowane w kategorii małego, miejskiego cudu ;).

Oczywiście jest też polski wątek. W orszaku znajdują się dwaj królowie Rzeczpospolitej Obojga Narodów, a wśród 36 herbów w dolnej części dostrzec można herby Polski i Litwy.

6. Kościół Marii Panny w Dreźnie

Ta świątynia jest jednym z symboli Drezna, trwale wpisanym w jego panoramę i uwiecznionym choćby przez Canaletta. Kościół Mariacki to również jedna z najokazalszych architektonicznie świątyń protestanckich, której kopuła należy do jednych z największych w Europie.

Kościół w jego barokowej formie wzniesiono w 1726 roku, jako świątynię luterańską – w kontrze do faktu, iż saksońscy elektorzy przeszli na katolicyzm. Miał być to swojego rodzaju manifest mieszczan przeciwko tej zmianie.

Na pierwszym planie pomnik Marcina Lutra.

Budynek dwa dni opierał się alianckim bombardowaniom, ale w końcu struktura zapadła się pod wpływem ciepła, jakie stworzyło się w środku – dochodzącego do 1000 C. O dziwo, przetrwał ołtarz.

Po drugiej wojnie światowej ruiny kościoła były wymownym, antywojennym pomnikiem. Komuniści blokowali odbudowę świątyni, planując w tym miejscu parking. Wszelkie inicjatywy prowadzące do odbudowy kościoła uchodziły za działania przeciw władzy.

Dopiero po upadku Muru Berlińskiego podjęto się ogromnego wysiłku odbudowy świątyni, którą ponownie udostępniono w 2005 roku. Nowy obiekt jest bardzo wierną rekonstrukcją, przy której wykorzystano nie tylko ocalałe fragmenty murów, ale również w nową tkankę Kościoła Mariackiego wbudowano oryginalny kamień wydobyty z ruin.

7. Katedra Świętej Trójcy w Dreźnie

Co robi katolicka świątynia w środku protestanckiego miasta? Otóż, by ubiegać się o koronę Polski, August II Mocny musiał przejść na katolicyzm. Jego syn, August III Sas, poszedł krok dalej i wybudował katedrę przy swoim zamku.

Widok na katedrę z wieży zamkowej.

Wnętrze świątyni wydaje się dość ubogie na tle typowych katolickich kościołów, ale budowla uległa poważnemu zniszczeniu podczas II wojny światowej. W podziemiach katedry znajduje się krypta z sarkofagami władców Saksonii i Polski.

8. Kościół św. Krzyża (Kreuzkirche)

Ta potężna budowla to największy obiekt sakralny w całym landzie, a jego historia sięga XIII wieku. Obiekt wielokrotnie ulegał zniszczeniom i odbudowom, a ostatnia miała miejsce na skutek II wojny światowej. I choć z zewnątrz wygląda jak wiele mu podobnych, interesujące jest wnętrze – jak okreslił to Tomek ,,w stanie deweloperskim” :). Otóż z racji ograniczonych zasobów nie odbudowano wnętrza i… robi to na tyle interesujące wrażenie, iż już chyba tak zostanie. Oceńcie sami, co o tym myślicie :).

9. Stallhof – dziedziniec jeździecki

Spacerując wokół Zamku Rezydencyjnego i Starego Miasta, łatwo pominąć ten interesujący dziedziniec, skryty pomiędzy zabytkowymi budynkami. Architektura wyróżnia się na tle otoczenia, gdyż to jeden z nielicznych przykładów renesansu, który przetrwał w Dreźnie.

Stallhof został zbudowany pod koniec XVI wieku (w latach 1586–1589), na polecenie elektora saskiego Christiana I, jako podwórze dla elektorskiej stadniny koni, która mieściła się dawniej w Johanneum (dzisiejszym Muzeum Transportu). Na stajennym dziedzińcu od wieków odbywało się nie tylko oporządzanie koni, ale także jeździeckie i rycerskie zawody, zabawy i pojedynki. To jeden z najstarszych zachowanych dziedzińców turniejowych w Europie.

Jeśli planujecie odwiedzić Drezno w czasie Adwentu, koniecznie zajrzyjcie właśnie tu – odbywa się tu coroczny jarmark bożonarodzeniowy na modłę średniowieczną.

10. Muzeum Transportu (Verkehrsmuseum Dresden)

Muzeum mieści się w Johanneum – budynku dawnej stajni wzniesionej w XVI wieku celem prezentacji najbardziej okazałych koni z książęcej stajni oraz wszelkich akcesoriów związanych z jeździectwem i powożeniem. Od początku istnienia miał być atrakcyjnym miejscem dla „ekspozycji” (choć potem głównie sztuki i porcelany) – tak więc można powiedzieć, iż decyzja o tym, aby to właśnie tu ulokować Muzeum Transportu nie jest przypadkowa i poniekąd kontynuuje tradycje wystawiennicze, nawiązując tym samym do początków tego miejsca.

Wejście główne do muzeum.

Na wystawach pokazano rozwój różnych form transportu – od drogowego, przez lotniczy po kolejowy. Szczególnie sekcja kolejowa zrobiła na nas wrażenie – pod dachem znalazło się miejsce dla potężnych pociągów, do wnętrza których można wchodzić.

Największym hitem dla rodzin w tym muzeum będzie małe miasteczko drogowe na ostatnim piętrze – idealne dla dzieci do ok. 130 cm. Do dyspozycji maluchów są odpychane autka i małe rowerki, którymi można szaleć po miniaturowych uliczkach. To dobra opcja na niepogodę i bezpieczne spożytkowanie dziecięcej energii w ścisłym centrum miasta.

Z kolei starszym spodoba się sekcja z eksperymentami w sali dotyczącej lotnictwa. Znalazł się tam choćby symulator lotów!

Godna uwagi jest także ogromna makieta kolejowa, uruchamiana dwa razy dziennie – polecamy „wcelować” w jeden z dwóch terminów i… „odjazd”!

Drezno atrakcje – Neustadt czyli Nowe Miasto

11. Neustadt

Neustadt to dzielnica leżąca po drugiej stronie Łaby i ze względu na brak słynnych zabytków pomijana przez większość turystów skupionych na okolicach Starego Miasta. Nie znaczy jednak, iż nie warto tam wpaść- przynajmniej na kilkugodzinny spacer.

Na miejscu czeka na Was dużo street artu oraz bardzo szeroki wybór smacznego jedzenia – zdecydowanie lepiej niż w starej części Drezna. Nie brakuje też dobrych kawiarni z wypiekami w przyjaznych cenach. Klimat Neustadt przypominał nam trochę krakowski Kleparz czy Kazimierz w kontrze do Starego Miasta.

Z ciekawych miejsc warto odwiedzić instalację artystyczną w jednym z podwórek – Hof der Elemente – Regenwasserspiel, lub skierować się w stronę Kościoła Nowomiejskiego.

Artystyczne podwórko – Kunsthofpassage.

12. Dresdner Molkerei Gebrüder Pfund

To chyba najbardziej instagramowa mleczarnia w całej Europie! Początek jej działalności wiąże się z postacią Paula Pfunda, który pod koniec XIX wieku w nowatorski sposób podszedł do sprzedaży mleka w Dreźnie. Mianowicie, dla zdobycia zaufania klientów, krowy doił na miejscu choć w innej lokalizacji niż obecny sklep. W dobie braku chłodni i szybkiego transportu, gwarantowało to świeżość produktu, a właśnie to mieszczanie cenili sobie najbardziej.

Model biznesowy okazał się strzałem w dziesiątkę. Wspólnie z bratem Paul Pfund rozwinął działalność i przeniósł siedzibę pod obecny adres. Wnętrze zdobią manualnie malowane płytki przedstawiające motywy roślinne, zwierzęta, sceny z życia i wiele innych, bajecznych i kolorowych obrazów. Płytki zaprojektowane wspólnie z artystami, wyprodukowane zostały przez Villeroy & Boch- firmę, której produkty możecie znać, jeżeli mieliście (nie)przyjemność remontować lub wykańczać mieszkanie :).

Miejsce oddalone jest od historycznego centrum, ale bez problemu dojedziecie w tę okolicę transportem publicznym. Wspomniane położenie, trochę na uboczu dawnego Drezna, uchroniło mleczarnię przed skutkami bombardowań, dzięki czemu podziwiamy oryginalny, XIX-wieczny wystrój.

Dziś oblegana przez tłumy turystów mleczarnia wciąż sprzedaje wysokiej klasy produkty spożywcze i kosmetyczne na bazie mleka – choć już nie ze swojego gospodarstwa, a od wyselekcjonowanych dostawców.

13. Złoty Jeździec

Błyszczącego w promieniach słońca złotego jeźdźca bez problemu dostrzec można z Tarasów Brühla, leżących po drugiej stronie Łaby. Pomnik pychy, jak inaczej można nazwać taki monument, przedstawia elektora saskiego i króla Polski Augusta II Mocnego. Postawiony został w 1736 roku, czyli trzy lata po jego śmierci. Postać jeźdźca na koniu wykonano z brązu i pokryto cienką warstwą złota. Na cokole znajduje się inskrypcja przypominająca o królewskim tytule i herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Złoty Jeździec.

14. Panorama Drezna z punktu widokowego Canaletta

Spojrzenie na panoramę Drezna z drugiego brzegu Łaby będzie doskonałym uzupełnieniem wizyty w stolicy Saksonii. W wersji minimum proponujemy przespacerować się Mostem Fryderyka Augusta, ale jeżeli macie więcej czasu, udajcie się do punktu widokowego Canaletta. Symboliczna nazwa nawiązuje do słynnej panoramy Drezna zza Łaby z 1748 roku, namalowanej przez tego włoskiego malarza (znanego również z przedstawień Wenecji i Warszawy).

15. Pałac Japoński

Barokowy budynek wybudowany w 1715 roku z polecania Augusta II Mocnego. W zamyśle władca chciał w nim trzymać swoją kolekcję japońskiej porcelany, jednak zamiast tego powstała tam biblioteka. Dziś mieszczą się w nim muzea, w tym Drezdeńskie Muzeum Etnologii.

Co warto zobaczyć poza centrum Drezna?

16. Großer Garten

Großer Garten to największy park w Dreźnie. Założony został w XVII wieku w stylu barokowym na polecenie ówczesnego elektora saskiego, a na początku XIX wieku stulecia udostępniony mieszkańcom. W centralnej części parku znajduje się barokowy pałac, uważany za najstarszy tego typu obiekt w mieście. realizowane są w nim wydarzenia kulturalne, m.in. koncerty- co musi być prawdziwym rarytasem.

Pałac w centrum parku.

To, co uwiodło nas w tym parku, to połączenie dzikości (niekoszone trawniki, półdzikie zakątki) z bardzo przemyślanym zamysłem ogrodowym, szczególnie pięknym na wiosnę, gdy kwitną rododendrony, kasztany i bzy.

Wielki Ogród, poza zielenią, do zaoferowania ma parę atrakcji, takich jak przejażdżka kolejką parkową, wizyta w ogrodzie zoologicznym lub botanicznym. Poza tym znajdziecie tam też kilka kawiarni i restauracji.

Barokowy pałac w centrum parku.

17. Zoo i Ogród botaniczny

Na terenie parku Grosser Garten ulokowano zoo i ogród botaniczny, o wizytę w których można rozbudować wycieczkę. W ogrodzie zgromadzono ponad 10 tys. różnych gatunków roślin, regularnie realizowane są tu także oprowadzania z botanikami oraz koncerty muzyczne.

Z kolei drezdeński ogród zoologiczny to czwarty najstarszy taki obiekt w całych Niemczech, założony w 1861 roku! Wycieczka do zoo będzie z pewnością atrakcją dla dzieciaków, gdyż na miejscu czekają na nie bardzo fajne place zabaw, darmowy teatrzyk kukiełkowy i zagroda z żądnymi głasków zwierzętami domowymi.

18. Drezdeńska Kolejka Parkowa (Parkeisenbahn Dresden)

Ze względu na naszego syna, czterolatka zafascynowanego pociągami, koniecznie musieliśmy spróbować tej drezdeńskiej atrakcji. Okazało się, iż sami bardzo miło spędziliśmy czas, jadąc przez zielony Großer Garten i zazdroszcząc Drezdeńczykom, uprawiającym sporty i leniwe leżącym na trawie, tak pięknego parku! Pokonanie 6-kilometrowej pętli zajęło lilipuciej kolejce 30 minut, więc nim się obejrzeliśmy, znów byliśmy na ,,dworcu głównym”.

Kolejka parkowa.

Właśnie na stacji głównej, niedaleko fabryki VW, kupuje się bilety i rozpoczyna jazdę pociągiem. Zależnie od kursu macie szansę przejechać się zarówno lokomotywami spalinowymi, jak i elektrycznymi.

Co ciekawe, od początku swojego istnienia, czyli roku 1950, kolejka parkowa była zaprojektowana z myślą o dzieciach i młodzieży, którzy, po odpowiednim przeszkoleniu, wykonują różne zadania: od kontroli biletów po pomoc w kontroli ruchu pociągów. W zamyśle ma to uczyć dzieci pracowitości, odpowiedzialności i pozwalać im zdobywać pierwsze doświadczenia zawodowe.

Góowna stacja kolejki parkowej.

19. Gläserne Manufaktur – fabryka koncernu Volkswagen w Dreźnie

Entuzjastów motoryzacji, a tym bardziej elektromobilności, na pewno zainteresuje możliwość zwiedzenia niewielkiego zakładu montującego samochody elektryczne VW z linii ID- nazywanego . „Szklaną Manufakturą” lub Home of ID. Co ważniejsze, by z bliska zobaczyć proces montowania samochodów, nie trzeba jechać gdzieś na obrzeża miasta, bowiem Szklana Manufaktura znajduje się raptem kilka przystanków tramwajowych od Starego Miasta, w pobliżu Grosser Garten.

W ramach wizyty w centrum VW przejdziecie z przewodnikiem cały cykl produkcji samochodu elektrycznego, spacerując po funkcjonującym zakładzie. Żadnych nudnych plansz, tylko prawdziwe roboty, linie produkcyjne itp.

Jeśli chcecie obejrzeć proces montażu na żywo, przyjdźcie w tygodniu, w godzinach pracy. W weekend, z kolei można przyjrzeć się całej linii w spokoju. Istnieje też możliwość odbycia darmowych jazd testowych (na które trzeba się zapisać z wyprzedzeniem) – to dopiero nietypowa forma zwiedzania okolicy :).

Polskich turystów odwiedzających Drezno, a tych, jak zauważyliśmy nie brakuje, pewnie zainteresuje opcja oprowadzania w języku polskim. Takie oprowadzanie ma miejsce raz dziennie, ale za to jest to trasa dłuższa o 30 minut niż ta w języku niemieckim.

Na wycieczkę warto się zapisać z wyprzedzeniem, miejsca gwałtownie się rozchodzą, szczególnie z przewodnikami obcojęzycznymi. Obecne ceny i dostępność znajdziecie na stronie Die Gläserne Manufaktur w Dreźnie.

20. Muzeum Higieny w Dreźnie

Muzeum Higieny prezentuje wystawy dotyczące ciała człowieka i zmysłów, niech Was więc nie zmyli jego nazwa, pewnie trafniejsza byłoby nazwanie tego miejsca „Muzeum Ludzkiego Ciała”.

Natomiast ta nazwa nie wzięła się znikąd i ma swoją ciekawą historię – otóż obiekt założył w 1912 roku Karl A. Ligner, przedsiębiorca sprzedający produkty higieniczne (m.in. płukankę do ust). Stało się to rok po Międzynarodowej Wystawie Higieny, którą odwiedziło ponad 5 milionów gości, ciekawych zobaczenia niezwykle nowatorskich, jak na tamte czasy, eksponatów pokazujących ludzkie ciało.

Do dziś niektóre z prezentowanych ponad 100 lat temu modeli są częścią wystawy, która porusza najróżniejsze tematy związane z ciałem człowieka: narodziny, dojrzewanie, seksualność, starzenie się i umieranie. Do tego szykujcie się opowieść o odżywianiu, jedzeniu i głodzie oraz zmysłach.

Naszym zdaniem to muzeum sprawdza się, jeżeli rzeczywiście z naukową ciekawością podejść do czekających na salach eksperymentów. Przyjezdnym może to trochę utrudniać fakt, iż opisy są po niemiecku – przygotowano audioguide’y w innych językach, w tym polskim, ale jeżeli wolicie czytać niż słuchać, może być trudniej.

Dużym plusem miejsca jest także wystawa o zmysłach dla dzieci, na której najmłodsi mogą buszować i bawić się na stacjach, przedstawiających ciekawostki związane ze zmysłami człowieka.

Drezno – uwagi praktyczne i informacje

Gdzie spać w Dreźnie?

Podczas naszego pobytu w Dreźnie spaliśmy w a&o Dresden Hauptbahnhof. W obiekcie spędziliśmy cztery noce na zaproszenie znanej sieci a&o hostels, która ma 26 obiektów noclegowych w takich miastach Europy, jak Florencja, Edynburg czy Wiedeń.

Co istotne, nie jest to hostel oferujący tylko współdzielone pokoje, w ofercie są również pokoje dla osób ceniących sobie prywatność oraz dla rodzin. Nasze wrażenia dotyczą właśnie pokoju rodzinnego, z dwoma pojedynczymi łóżkami (dla nas złączone) oraz jednym piętrowym – i co najważniejsze z prywatną łazienką oraz osobną toaletą. Pokoje były czyste, wyposażone w ręczniki i pachnącą pościel. Korytarze i okolice windy wymagają trochę odświeżenia, ale nam to akurat nie przeszkadza – do hotelu wracamy tylko spać.

Widać, iż na takie rodzinne-dojrzałe podróżowanie w dobrej cenie jest popyt, bo na śniadaniach widzieliśmy nie tylko młodych, ale też dużo rodzin i starszych par. Obawialiśmy się trochę hostelowo-imprezowego klimatu, ale nasze obawy okazały się być nieuzasadnione – na naszym piętrze panował spokój jak w każdym innym hotelu, a bardziej krzykliwe niż sąsiedzi okazały się nasze własne dzieci ;).

Śniadania serwowane od godziny 7:00 pozwalały nam ruszyć na zwiedzanie miasta samego rana bez konieczności odwiedzania kawiarni czy piekarni. Wybór produktów był podstawowy, ale kilka rodzajów wędlin, sera, jajka na twardo, warzywa, płatki, jogurty, kawa/herbata/soki, naleśniki, itp. pozwalały każdemu skomponować sycący posiłek.

Praktyczne jest też także to, iż na miejscu znajduje się też pralnia z suszarnią, kącik dla dzieci i nieduże miejsce do pracy.

Hostel położony jest blisko stacji dworca kolejowego oraz przystanku tramwajowego, którym dojeżdżaliśmy bezpośrednio do Altstadt (linia 9) i Neustadt (linia 13) w kilkanaście minut. Bez dzieci spokojnie moglibyśmy przechodzić ten dystans w ramach spaceru.

Jeśli dużo podróżujecie rodzinnie i cena jest istotna, to a&o Dresden Hauptbahnhof będzie dla Was ciekawą opcją do rozważenia.

Gdzie zjeść w Dreźnie

Przecież nie samymi atrakcjami człowiek żyje…

Currywurst.
  • Camondas Kakaostube – pijalnia czekolady i kawiarnia z czekoladą w roli głównej. Idealny przerywnik w zwiedzaniu. Mają pyszne lody gałkowe, ale prawdziwym hitem jest mrożone kakao na patyku. Dodatkowo działa tu także mały sklepik z pralinami.
  • Vegan House Neustadt – jeżeli głód złapie Was akurat w okolicach Neustadt, polecamy tę zieloną miejscówkę. Jedzenie podawane jest na modłę azjatycką, genialnie doprawione i w asyście sporej dawki sałat i kiełków. Niezależnie, czy jesteście wege czy nie, jeżeli tylko lubicie smaki azjatyckie, powinno Wam to miejsce podpasować.
  • Papa’s Haus Restaurant – kolejna przepyszna miejscówka w Neustadt oferująca dania kuchni arabskiej.
  • Curry am Schloss – mały barek specjalizujący się w słynnym niemieckim curry wurście. Krótka karta, w sam raz na kilka (kiełbasianych) gryzów.
  • Alua Catering Cafe – Dla odmiany po streetfoodowym curry wurście, kolej na coś wegańskiego – zjedliśmy tu pyszne kanapki, na które połasiłby się także zwyczajny „wszystkożerca”. Miejsce bardziej dla lokalsów, niby na uboczu, ale w sumie kilka minut spacerem od Zwingera.
  • Piekarnie z kanapkami – choćby w bardzo turystycznych miejscach nie brakuje charakterystycznych dla Niemiec sieciowych piekarni, w których można złapać kanapki i kawę w przywoitych cenach – np. Wienerfeinbaecker, przy Zamku Rezydencyjnym albo Baeckerei Dreissig na Altmarkt.
Białe kiełbaski w kapuście kiszonej.

Poruszanie się po mieście

Byliśmy pod wrażeniem dobrze oznaczonej i utrzymanej sieci połączeń autobusowych i tramwajowych, z których korzystaliśmy kilka razy dziennie. Z dziećmi najkorzystniej wychodził nam bilet dobowy (ważny do 4 rano następnego dnia), najmłodsi jeżdżą w ramach tego biletu za darmo.

Bilety można nabyć w każdym tramwaju, płacąc kartą. Na niektórych przystankach (np. przy dworcu) są też biletomaty. Wszystkie tramwaje, które widzieliśmy, były niskopodłogowe i dostosowane do wózków- bez problemu poruszaliśmy się ze spacerówką.

Jak i czym dojechać do Drezna

Samochód i parkowanie

Dojazd samochodem do Drezna to dla wielu najwygodniejsza forma transportu. Z zaparkowaniem samochodu też nie powinno być problemów. Samochód zaparkujeciew samym centrum na płatnych parkingach np. Altmarkt (2.5 EUR za godzinę) lub skorzystacie z darmowych punktów Park and Ride, np. Dresden Kaditz (P+R), z którego w 15 minut dojedzie się do głównych atrakcji Drezna. Lista i mapa parkingów do znalezienia na oficjalnej stronie Drezna. Z kolei mapa z P&R dostępna na stronie OMV Drezno.

Pociągiem z Wrocławia

Do Drezna dostaliśmy się pociągiem, korzystając ze specjalnej oferty Kolei Dolnośląskich. Z Wrocławia kilka razy dziennie odjeżdża pociąg do Zgorzelca, skomunikowany z pociągiem niemieckich linii kolejowych. Cała podróż na trasie Wrocław – Drezno Główne (Dresden Hauptbahnhof) w najkrótszym wariancie trwa 3 godziny 12 minut.

Jak to działa?

  • bilety pokazują się w systemie online x dni przed dniem podróży. Można je także nabyć w kasie Kolei Dolnośląskich
  • bilet w dwie strony jest dostępny w wariancie na 1, 2 lub 14 dni, co oznacza, iż do ostatniego dnia ważności biletu wracacie dowolnym połączeniem. Bilet jest ,,otwarty” – nie wybiera się konkretnej godziny połączenia powrotnego, a tylko trzeba wrócić do konca dnia ważności biletu.
  • Im więcej osób na bilecie, tym jest on tańszy (każda kolejna osoba płaci mniej), dzieci do xx roku życia podróżują za darmo
  • Podróż odbywa się lokalnym pociągiem Kolei Dolnośląskich i niemieckiego odpowiednika, miejsca nie są numerowane, wagony są dostosowane do osób z ograniczeniami ruchowymi, nie ma wagonów restauracyjnych.
  • W Zgorzelcu przesiada się między polskim i niemieckim przewoźnikiem, na tym samym bilecie. Pociągi są skorelowane, przesiadka trwa krótko.
  • W Dreźnie pociąg kończy bieg na stacji głównej – Dresden Hauptbahnhof, skąd bez problemu dojedziecie tramwajami do centrum lub w dowolne inne miejsce (o tym niżej).

Czy Drezno jest na liscie UNESCO?

W 2004 roku Drezno wpisane zostało na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO za ogrom i jakość prac w rekonstrukcji i odbudowie zabytkowej tkanki miejskiej miasta, zniszczonego w trakcie II wojny światowej. Niestety, z powodu budowy mostu ingerującego w zabytkową panoramę miasta zostało usunięte z tej listy kilka lat później. Co ciekawe, mieszkańcy mogli zagłosować, czy wolą budowę mostu czy pozostanie na liście UNESCO – i jednak wybrali most :).

Mapa ciekawych miejsc, zabytków i atrakcji Drezna

Idź do oryginalnego materiału