CHiQ – dźwiękowy szyk. Test i recenzja telewizora CHiQ L32H8C

O CHiQ L32H8C

CHiQ L32H8C (dalej dla uproszczenia zwany L32H8C) jest telewizorem LCD z 32-calowym ekranem o rozdzielczości 1920 na 1080 pikseli. W trakcie testu działał pod kontrolą systemu w wersji 1.00039 i systemu Android w wersji 11 (słownie: jedenastej). Telewizor wyprodukowano w Czechach (ChangHong ma tam swój zakład produkcyjny), a fabrycznie nowy egzemplarz pochodził ze sklepu x-kom.

Design

CHiQ L32H8C jest telewizorem o ładnej, niekontrowersyjnej stylistyce. Szare elementy tworzą ładny kontrast z czarnym ekranem.

Oto najważniejsze cechy konstrukcji telewizora:

• tylna ścianka: metal;
• pokrywa elektroniki: plastik;

• ramka wokół ekranu: metal (jest ona częścią tylnej ścianki);
• szerokość ramki: ok. 1 mm;
• nóżki: plastikowe, wkręcane;
• rozstaw nóżek: 693 mm;
• prześwit: 40 mm;
• gniazda: po lewej stronie;
• pilot: plastikowy, bez podświetlenia.

Przyznam, iż telewizor spodobał mi się. Moim zdaniem, na szczególne uznanie zasługuje kolorystyczne dopasowanie nóżek do podekranowej poziomej listwy.

CHiQ L32H8C nie sprawił na mnie wrażenia taniego chińskiego telewizora, a pod względem wykonania i wykończenia śmiało może rywalizować z rywalami dobrze zasiedziałymi na rynku.

Jakość obrazu CHiQ L32H8C

Wyświetlacz

W telewizorze CHiQ L32H8C zastosowano wyświetlacz ciekłokrystaliczny typu VA. Zaletą tego typu wyświetlaczy jest kontrast – wyższy niż w matrycach typu IPS czy ADS. Wadą – większa degradacja kolorów pod kątem. Zwracam uwagę na dość nietypowe, bo poziome ułożenie subpikseli, co niestety nie pozostaje bez wpływu na jakość kolorów pod kątem.

Termogram wykazał, iż zastosowano podświetlenie bezpośrednie.

Spektrogram barwy białej nie wykazał istnienia zaawansowanych metod konwersji światła w module podświetlenia – zgodnie z oczekiwaniami.

Kolory

W lekko ochłodzonym (tj. posiadającym niewielki niedobór składowej czerwonej) trybie film [6862K] średni błąd odwzorowania kolorów wyniósł 4,0, a więc powyżej progu postrzegalności.

Zwraca uwagę na spory błąd reprodukcji cyjanu (tj. barwy niebiesko-zielonej), która to barwa jest przesunięta w stronę zieleni. Wynika to częściowo ze zbyt słabo nasyconej barwy niebieskiej na jej pośrednich poziomach nasycenia.

Pod kątem kolory zauważalnie bledną, a winę można przypisać ułożonym poziomo subpikselom.

W sumie, jak na telewizor za 800 złotych naprawdę nie jest źle. Spotkałem już gorszą reprodukcję kolorów w modelach kosztujących kilkakrotnie więcej.

Szeroka paleta barw

Pokrycie przestrzeni UHDA-P3 (CIExy) wyniosło 76%, co jest bardzo miernym wynikiem. W trybie HDR (przy MaxCLL i MaxFALL równych odpowiednio 1000 i 400 cd/m^2) błędy reprodukcji kolorów były bardzo wysokie.

Biorąc pod uwagę niską jasność telewizora oraz brak choćby poszerzonej palety barw, takiego, a nie innego wyniku oczekiwałem. Niech się nikt nie łudzi: za 800 złotych nie kupimy nowego telewizora, który nadawałby się do treści HDR, a testowany CHiQ również takim nie jest.

Czerń i kontrast

W trybie własnym współczynnik kontrastu ANSI wyniósł 3845:1, co jest dobrym wynikiem. Podświetlenie było równomierne, bez przejaśnień czy winietowania, w związku z czym do standardowej sceny testowej ze statkiem kosmicznym (SDR) nie mogłem się przyczepić.

Zwracam uwagę, iż telewizor zbyt mocno ściemnia przyczernione szarości (zobacz wykres poniżej).

W związku, z czym warto zmienić poziom czerni z fabrycznych „50” na „53”. Do nocnego oglądania można opcję gamma zmienić z domyślnej „średnia” [co daje 2,2] na „ciemne” [bliżej 2,4].

Z kolei bardzo trudna scena z filmu Zjawa (The Revenant, 2015, 4K HDR10) wypadła dość słabo: brakowało jasności oraz wielu ciemnych detali.

No cóż, testowany CHiQ nie jest telewizorem do oglądania treści HDR. Pomimo tego do treści SDR oglądanych w warunkach kina domowego się nadaje.

HDR

W trybie własnym na planszy 10% maksymalna luminancja po trzech minutach pomiaru była stabilna i wyniosła 246 cd/m^2.

To słabiutki wynik, który potwierdza, iż L32H8C nie jest ekranem do oglądania treści HDR. o ile ktoś mimo wszystko zdecydowałby się oglądać na nim takowe treści, zalecam, aby opcję „gamma” ustawić na „jasne”, co poprawi jakość obrazu.

Odwzorowanie ruchu

CHiQ L32H8C ma wyświetlacz LCD klasy 60Hz. W trybie film ostrość obrazów ruchomych wyniosła zaledwie 150 linii (na 1080 maks., TVL). Z kolei smużenie było średnio-duże, ale za to zjawisko brudnego ekranu (ang. DSE) nie wystąpiło w ogóle.

CHiQ L32H8C nie ma funkcji upłynniania ruchu, co jest niemalże regułą w tej półce cenowej. Na tak małym ekranie przydatność upłynniania i tak byłaby dyskusyjna (co innego np. na 55 i więcej calach).

Jakość dźwięku

CHiQ L32H8C ma widoczne dwa przetworniki szerokopasmowe promieniujące dźwięk do dołu.

Do dyspozycji mamy kilka zdefiniowanych trybów dźwięku sygnowanych przez firmę dbx: wiadomości, muzyka, film, noc. Tryby są dobrze zestrojone, a różnice pomiędzy nimi dobrze słyszalne. Największą różnicę słychać po przełączaniu się z trybu „dbx wyłączony” na którykolwiek inny. Zmiana jest tak diametralna, iż od razu słychać, jak fatalnie telewizor brzmi przy wyłączonym dbx, a jak dobrze po jego włączeniu. Zmierzone charakterystyki częstotliwościowe potwierdzają bardziej wyrównane brzmienie po włączeniu dbx.

Osobiście najczęściej korzystałem z trybu „wiadomości” i moim zdaniem jest on do muzyki lepszy od … „muzyki”. Serio. Jest bardziej zrównoważony i spokojniejszy. Do tej pory pamiętam zaskakująco dobre brzmienie instrumentów i naturalnie brzmiące głosy śpiewaków w jednym z utworów muzyki kameralnej. Nigdy nie podejrzewałbym, iż można mieć takie przyjemne i niezmanipulowane brzmienie w tak niskiej cenie.

I chociaż basu jest mało, to ogólne zestrojenie dźwięku jest bardzo przyjemne i lepsze niż w wielu droższych telewizorach. CHiQ = brzmieniowy szyk? Najwidoczniej.

Funkcje smart telewizora CHiQ L32H8C

CHiQ L32H8C działał pod kontrolą systemu Android w wersji 11. System działał stabilnie, ale ciut powoli jak na mój gust (chociaż po kilku dniach się do tego przyzwyczaiłem). Przy odrobinie cierpliwości oraz gdy będziemy się pilnować, aby nie włączać zbyt wielu aplikacji naraz, nie odnotujemy większych problemów.

A oto jak przedstawia się dostępność wybranych aplikacji:

W polskim menu jest sporo błędów, ale nie więcej niż w telewizorach innej chińskiej firmy (na „T”) – tamta przez cały czas zachowała pozycję lidera błędów.

Jeśli chodzi o multimedia, to telewizor odtworzył wszystkie testowe pliki w rozdzielczościach poniżej 4K, ale bez wmv. Sortować można pliki wg:

• imię i nazwisko (!!!);
• data;
• rozmiar…

… ale niestety bez możliwości zmiany kierunku sortowania. o ile komuś będzie przeszkadzać symbol „play” (trójkąt w okręgu) widoczny podczas pauzy (zob. zdjęcia w sekcji „czerń i kontrast”), może zainstalować odtwarzacz inny niż fabryczny (np. VLC). To przecież Android.

Najnowsza konsola Xbox tak oto oceniła możliwości telewizora CHiQ L32H8C:

Warto zaznaczyć, że:

• im wyższy współczynnik kontrastu, tym lepiej,
• średni błąd odwzorowania kolorów poniżej 3,0 to bardzo dobry wynik, a jeżeli wynosi poniżej 1,0 – świetny wynik; generalnie im mniej, tym lepiej,
• im większe pokrycie przestrzeni UHDA-P3, tym kolory bardziej nasycone, a tym samym żywsze i bardziej atrakcyjne.

Podsumowanie testu CHiQ L32H8C

32-calowy CHiQ pozytywnie mnie zaskoczył. Chociaż od telewizora za 800 złotych nie można oczekiwać fajerwerków, to połączenie kontrastowego obrazu, solidnego wykonania oraz ponadprzeciętnie dobrego brzmienia jest kombinacją, która wyróżnia L32H8C spośród telewizorów z tej półki cenowej. o ile ktoś szuka małego telewizorka do oglądania na wprost, to CHiQ-a można śmiało brać pod uwagę. Polecam.

Przydatność telewizora

Telewizor CHiQ L32H8C znajdziesz w x-kom

W teście wykorzystano program Calman firmy Portrait Displays.