Czy wiesz, iż możesz usłyszeć coś sto razy na sto różnych sposobów, zanim w końcu dotrze do ciebie sens tego przekazu? Poniższe dziesięć prawd o życiu zdecydowanie należy do tej kategorii — ponadczasowe lekcje, których większość z nas prawdopodobnie nauczyła się wiele lat temu i od tego czasu krążą one gdzieś w pamięci, ale z jakiegoś powodu jeszcze ich w pełni nie zrozumieliśmy.
1. Życie człowieka jest stosunkowo krótkie
W głębi duszy wiemy, iż życie jest krótkie i iż wszyscy umrzemy, a mimo to jesteśmy nieskończenie zaskoczeni, gdy przydarza się to komuś, kogo znamy. To jak wchodzenie po schodach z rozproszonym umysłem i błędną oceną ostatniego stopnia. Spodziewałaś się, iż będzie o jeden stopień więcej niż jest, więc na chwilę tracisz równowagę.
Niech to przypomnienie będzie dla ciebie sygnałem alarmowym, aby zacząć żyć swoim życiem już dziś! Nie ignoruj śmierci, ale też się jej nie bój. Bój się życia, którego nigdy nie prowadziłaś, ponieważ zbyt bałaś się podjąć jakieś działania. Śmierć nie jest największą stratą w życiu. Największą stratą jest to, co umiera w tobie, gdy jeszcze żyjesz. A w życiu możesz być wygodna lub odważna, ale nie jedno i drugie na raz. Więc bądź odważna… przestrasz się na śmierć, a potem i tak daj sobie szansę na zrobienie kolejnego kroku.
2. W dużej mierze żyjesz życiem, które sam sobie stworzyłaś
Twoje życie należy wyłącznie do ciebie. Inni mogą próbować cię przekonać do swoich racji, ale nie mogą decydować za ciebie. Mogą chodzić z tobą, ale nie w twoich butach. Upewnij się więc, iż ścieżka, którą zdecydujesz się podążać, jest zgodna z twoją intuicją i pragnieniami i nie bój się zmieniać ścieżek lub wytyczać nowej, gdy ma to sens.
Pamiętaj, iż zawsze lepiej być na dole drabiny, na którą chcesz się wspiąć, niż na szczycie tej, na której nie masz ochoty być. Bądź produktywna i cierpliwa. I uświadom sobie, iż cierpliwość nie polega na czekaniu. To umiejętność zachowania dobrego nastawienia, przy jednoczesnej ciężkiej pracy nad tym, w co wierzysz.
3. Bycie zajętym nie oznacza bycia produktywnym
Wszyscy miewamy okresy szalonej zajętości, ale bardzo niewielu z nas ma uzasadnioną potrzebę bycia zajętym przez cały czas. Po prostu nie wiemy, jak wyznaczać granice, odpowiednio ustalać priorytety i odmawiać, kiedy powinniśmy.
W dzisiejszych czasach bycie zajętym rzadko równa się byciu produktywnym. Wystarczy gwałtownie się rozejrzeć. Liczba osób zapracowanych znacznie przewyższa liczbę osób produktywnych. Zapracowani ludzie pędzą wszędzie i przez połowę czasu spóźniają się. Jadą do pracy, na konferencje, spotkania, spotkania towarzyskie, przeglądają telefony, tworzą TikToki itp. Ledwo mają wystarczająco dużo wolnego czasu w ćwiczenia i rzadko śpią. Ich napięty harmonogram daje im poczucie ważności. Ale to wszystko iluzja. Są jak chomiki biegające na kole.
Chociaż bycie zajętym może sprawić, iż przez chwilę poczujemy się bardziej żywi, to uczucie nie jest trwałe w dłuższej perspektywie. Nieuchronnie, czy to jutro, czy na łożu śmierci, zaczniemy żałować, iż nie spędzamy mniej czasu w zgiełku zajęć, a więcej na prawdziwym życiu celowym.
4. Przed sukcesem zawsze pojawia się jakaś porażka
Większości błędów nie da się uniknąć. Naucz się więc przebaczać sobie. Popełnianie błędów to nie problem. Problemem jest, gdy się na nich nie uczymy.
Jeśli za bardzo boisz się porażki, prawdopodobnie nie będziesz w stanie zrobić tego, co konieczne, aby odnieść sukces. Rozwiązaniem tego problemu jest zaprzyjaźnienie się z porażką. Chcesz poznać różnicę pomiędzy mistrzem a początkującym? Mistrz poniósł porażkę więcej razy, niż początkujący w ogóle próbował. Za każdym wielkim dziełem sztuki kryją się dziesiątki nieudanych prób jego stworzenia, ale tych prób po prostu nigdy nam nie pokazano.
5. Myślenie i działanie to dwie bardzo różne rzeczy
Jesteś tym, co robisz, a nie tym, co mówisz, iż zrobisz. Wiedza jest w zasadzie bezużyteczna bez działania. Dobre rzeczy nie przychodzą do tych, którzy czekają; przychodzą do tych, którzy pracują nad znaczącymi celami. Zadaj sobie pytanie, co jest naprawdę ważne, a następnie miej odwagę i determinację, aby budować swoje codzienne życie wokół odpowiedzi.
I pamiętaj, jeśli czekasz, aż poczujesz się w 100% gotowa, aby zacząć, prawdopodobnie będziesz czekać przez resztę swojego życia.
6. Nie musisz czekać na przeprosiny, żeby przebaczyć
Życie staje się znacznie łatwiejsze, gdy nauczysz się akceptować przeprosiny, których nigdy nie otrzymałaś. Kluczem jest znalezienie pewnego poziomu spokoju przy każdym doświadczeniu – pozytywnym lub negatywnym. W pewnym sensie to jak cofnąć się o krok, odpuścić i nawigować po każdym doświadczeniu życiowym z otwartym umysłem. To uświadomienie sobie, iż urazy z przeszłości są idealnym marnotrawstwem dzisiejszego rozwoju i potencjału, a trzymanie ich jest jak pozwolenie, by niechciana pasożyt żył w twojej głowie za darmo.
Ostatecznie przebaczenie jest obietnicą, której chcesz dotrzymać. Kiedy przebaczasz, obiecujesz, iż nie będziesz mieć pretensji do niezamienialnej przeszłości. Nie ma to nic wspólnego z uwolnieniem byłego przestępcy od jego przestępstwa, a wszystko ma związek z uwolnieniem się od ciężaru bycia wieczną ofiarą.
7. Niektórzy ludzie po prostu nie są dla ciebie odpowiedni
Będziesz tak wspaniała, jak ludzie, którymi się otaczasz, więc bądź na tyle odważna, aby pozwolić odejść tym, którzy ciągle cię poniżają. Nie powinnaś kontynuować kontaktów z ludźmi, którzy stale sprawiają, iż czujesz się mniej wartościowa.
Jeśli ktoś sprawia, iż czujesz się niekomfortowo i niepewnie za każdym razem, gdy z nim jesteś, prawdopodobnie nie jest to materiał na bliskiego przyjaciela. jeżeli sprawia, iż czujesz, iż nie możesz być sobą, lub jeżeli w jakikolwiek sposób sprawia, iż jesteś „mniejsza niż”, nie nawiązuj z nim codziennych kontaktów. jeżeli po spędzeniu z nim czasu czujesz się wyczerpana emocjonalnie lub odczuwasz lekki niepokój, gdy o nim myślisz, posłuchaj swojej intuicji. Nie musisz wypędzać go ze swojego życia, ale możesz ograniczyć kontakty do niezbędnego minimum.
Wyznaczaj granice. Stań się priorytetem. Jest tak wielu „właściwych ludzi” – takich, którzy dodają ci energii i inspirują cię do bycia najlepszą sobą. Nie ma sensu ciągle narzucać tego osobom, które nie są dla ciebie odpowiednie.
8. Nie jest zadaniem innych ludzi kochać cię i szanować, to twoje zadanie
Ważne jest, aby być miłym dla innych, ale jeszcze ważniejsze jest być miłym dla siebie. Naprawdę trzeba siebie kochać i szanować, żeby cokolwiek osiągnąć na dłuższą metę. Upewnij się więc, iż nie zaczniesz patrzeć na siebie oczami tych, którzy cię nie cenią. Znaj swoją wartość, choćby jeżeli oni jej nie znają.
Dzisiaj pozwól, aby ktoś cię pokochał taką, jaka jesteś – bez względu na to, jakie masz wady, tak nieatrakcyjną, jak czasami się czujesz i tak niekompletną, jak myślisz, iż jesteś. Tak, niech ktoś cię pokocha pomimo tego wszystkiego i niech tym kimś będziesz TY.
