Od czasu, gdy Artur stracił pracę, cały czas leży. Nie chce się niczym zajmować, nie wstaje z łóżka. Alicji znudziło się z nim kłócić i mówić, iż nie można się poddawać. Trzeba iść dalej, szukać nowej pracy. Alicja ma dobrą posadę i nieźle zarabia.
Dobrze, iż z jej pensji starcza na wszystko, ale i ją postanowili zwolnić. A więc od początku.
Kiedy znalazła tę posadę, Artur drwił z niej i opowiadał rodzinie, iż jego żona będzie pracować w jakiejś podejrzanej firmie. Chociaż sam od kilku lat pracuje na niskopłatnej posadzie i nie zamierza jej zmieniać.
Nawet teściowa wtrąciła się i powiedziała, iż jej syn ma porządną pracę, uczciwą, nie to, co synowa. Alicja milczała, ale było jej bardzo przykro.
Po kilku latach Alicję mianowano na stanowisko zastępcy dyrektora. Artura zwolniono, a teściowa postanowiła pożyczyć pieniądze od synowej. Nazwała ją choćby swoją ulubioną synową. Jak to pieniądze lub ich brak zmieniają ludzi.
Od czasu, gdy Artur siedzi w domu, całe utrzymanie rodziny spoczywa na Alicji. Wraca do domu, a on siedzi, ogląda telewizję, czasem choćby robi awantury, podejrzewa ją o zdrady, więc ona zostaje w pracy do późna.
Pewnego razu wróciła wcześniej. Artur się uśmiechnął, pomyślał, iż go nakarmi. Ona wchodzi i kładzie się obok niego na łóżku.
Dlaczego leżysz? Czemu wróciłaś wcześniej?
A ja teraz, tak jak ty, jestem bezrobotna.
